Padlinożercy, tacy jak sępy, hieny czy lwy, odegrali kluczową rolę w ewolucji człowieka. Przed około dwoma mln lat przodkowie człowieka żywili się mięsem głównie w postaci padliny, wówczas konkurowali o nie z padlinożercami.

Jednak śledzenie aktywności tych zwierząt pomagało naszym przodkom w namierzeniu padliny, a zatem obecność padlinożerców była również pomocna – piszą naukowcy hiszpańscy, pracujący pod kierunkiem Marcosa Moleona i Jose Antonio Sancheza Zapata z Uniwersytetu Miguela Hernandeza w Elche.

Zdaniem naukowców konkurowanie ze zwierzętami padlinożernymi o mięso mogło przysłużyć się rozwojowi technik wytwarzania narzędzi kamiennych u początków ludzkiej cywilizacji oraz komunikowania się grupy.

Z czasem jednak, w miarę jak rozwijały się techniki łowieckie, a później hodowla zwierząt, to padlinożercy zaczynali korzystać na relacji z ludźmi.

Badacze podkreślają, że do dzisiaj padlinożercy przynoszą duży pożytek otoczeniu człowieka, czyszcząc je z gnijącego mięsa. Dzięki temu wpływają na ograniczenie rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Jednak ten pożyteczny wpływ ulega osłabieniu, na skutek wymierania dużych padlinożerców, takich jak sępy czy niektóre ssaki.(PAP)

krx/ agt/