Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego (USA) odkryli, że tworzące się na powierzchni rany lub w naczyniach krwionośnych skrzepy stanowią nie tylko barierę chroniącą ciało przed utratą ważnych płynów ustrojowych i przedostaniem się bakterii do wnętrza organizmu, ale biorą też aktywny udział w pochłanianiu toksyn lipopolisacharydowych, wytwarzanych przez bakterie Gram-ujemne.

„To znacząca pozycja na krótkiej liście metod obrony, jakie stosują zwierzęta, by chronić się przed wywołaną przez toksyny sepsą” – podkreśla Peter Armstrong, współautor badania.

Badacze zastosowali znacznik fluorescencyjny, który pozwolił im zaobserwować, jak skrzepy pokrywają się endotoksyną, a kompleksy lipopolisacharydowe są przyłączane do powierzchni włókien fibrynowych. Proces udało się ponadto sfilmować podczas badania z wykorzystaniem myszy.

Naukowcy udowodnili, że zjawisko o podobnym przebiegu zachodzi u homarów, skrzypłoczy, myszy oraz u ludzi.

W ten sposób potwierdzono hipotezę, która mówi o tym, iż częste i groźne dla życia następstwo wstrząsu septycznego – rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe – może w początkowej fazie i ograniczonym zakresie stanowić mechanizm obronny przed sepsą, który ma na celu redukowanie ilości endotoksyn przez skrzepy wewnątrz naczyń krwionośnych.

Sepsa i mogący jej towarzyszyć wstrząs septyczny są uznawane za ciężką reakcję organizmu na zapalenie, zazwyczaj spowodowane właśnie przez toksyny lipopolisacharydowe produkowane przez bakterie Gram-ujemne. Śmiertelność w wypadku zachorowania dotyczy od 30 do 50 proc. pacjentów. Najnowsze odkrycie naukowców może przyczynić się do lepszego zrozumienia choroby i zaproponowania skuteczniejszych metod leczenia. (PAP)

ooo/ mrt/