Jowisz to największa planeta Układu Słonecznego i jednocześnie bardzo wdzięczny obiekt do miłośniczych obserwacji astronomicznych.

W maksimum swojego blasku potrafi osiągać jasność -2.95 magnitudo, co czyni go czwartym (po Słońcu, Księżycu i Wenus) najjaśniejszym obiektem na niebie. Na piąte miejsce spada bardzo rzadko i dzieje się tak tylko podczas wielkich opozycji Marsa.

W tym roku opozycja Jowisza, czyli moment, w którym ustawia się on w jednej linii z Ziemią i Słońcem, świecąc po przeciwnej stronie nieba niż nasza dzienna gwiazda, wypada 3 grudnia. To powoduje, że cały listopad i grudzień to doskonały czas do podziwiania największej planety naszego Układu.

Jowisz jest doskonale widoczny gołym okiem, ale do jego obserwacji najlepiej użyć lunety lub teleskopu. Już niewielkie instrumenty powiększające około 30-40 razy pozwolą dojrzeć tarczę planety oraz jej dwa pasy równikowe. Co więcej, bez problemów będziemy mogli podziwiać zmienne konfiguracje czterech galileuszowych księżyców Jowisza, które, dla odmiany, dojrzymy nawet przez niewielką lornetkę.

Średnica tarczy Jowisza na naszym niebie zmienia się od niespełna

30 do 50 sekund. Właśnie podczas opozycji tarcza planety jest bliska maksymalnym rozmiarom, przez co szansa na dojrzenie szczegółów na jej powierzchni jest największa.

Jowisz obecnie świeci w konstelacji Byka. W zawiązku z przebywaniem w opozycji, widać go przez całą noc. Najlepsze warunki do obserwacji występują jednak w okolicach północy, kiedy planeta świeci aż 60 stopni nad południowym horyzontem.

PAP - Nauka w Polsce

aol/ tot/