Wybitny amerykański fizyk polskiego pochodzenia prof. Frank Wilczek został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Uroczystość nadania tytułu odbyła się w czwartek w Collegium Maius UJ w Krakowie.
Jak powiedział w laudacji fizyk z UJ prof. Maciej A. Nowak, doktorat honoris causa UJ dla prof. Wilczka jest wyrazem uznania zarówno dla nowatorskich idei naukowych, jak i dla charakteru i autorytetu profesora.
„Profesor Frank Wilczek to nie tylko światowej sławy uczony, ale także humanista i wizjoner kształtujący oblicze filozofii przyrody na progu XXI wieku. Przyjęcie go w poczet doktorów honoris causa UJ jest dla naszej społeczności akademickiej szczególnie radosnym wydarzeniem” – mówił prof. Nowak.
Prof. Wilczek podczas czwartkowego przemówienia w Collegium Maius stwierdził, że nauka ma ogólnoludzki kontekst. „Znaczenie słów +nauka+, +wiedza+ jest niedookreślone – powiedział fizyk. Czy szkice Leonarda da Vinci przedstawiające wymyślne projekty inżynieryjne są nauką czy sztuką – a może jedną i drugą, a może żadną z nich?” - pytał.
Naukowiec zauważył też, że alternatywna definicja: „wiedza jest zastosowaniem metody naukowej” - niezupełnie jest użyteczna. „Istotą pojęcia wiedzy jest próba zrozumienia wpływu i natury zjawisk zachodzących w świecie fizycznym” – stwierdził prof. Wilczek.
Senat UJ przyznał tytuł profesorowi za interdyscyplinarne badania teoretyczne materii kwantowej, a w szczególności – jak czytamy w uzasadnieniu nadania tytułu - za: odkrycie tak zwanej asymptotycznej swobody w oddziaływaniach cząstek elementarnych; za prace nad zachowaniem materii kwantowej w ekstremalnie wysokich temperaturach i przy ultrawysokich gęstościach; za zastosowanie metod kwantowych i statystycznych fizyki materii skondensowanej i teorii pola w chromodynamice kwantowej oraz za badania własności kwantowych czarnych dziur w skali kosmologicznej.
Frank Wilczek jest wybitnym amerykańskim fizykiem teoretycznym, laureatem nagrody Nobla. Urodził się w 1951 roku w Nowym Jorku jako potomek polskich i włoskich imigrantów. Studiował matematykę na Uniwersytecie w Chicago i Uniwersytecie Princeton. W Princeton uzyskał tytuł magistra matematyki i doktora fizyki, a w 1989 roku stanowisko profesora. Od 2000 roku jest profesorem w Centrum Fizyki Teoretycznej Massachusetts Institute of Technology (MIT).
W 2004 roku otrzymał nagrodę Nobla z fizyki za opisane w pracy doktorskiej w 1973 roku zjawisko swobody asymptotycznej. Wraz z nim nagrodę Nobla otrzymał David Gross oraz Hough David Politzer.
PAP - Nauka w Polsce
bko/ ls/ gma/
