Przyjmowany doustnie tiabendazol stosowany jest w klinikach od około 40 lat jako środek przeciwko chorobotwórczym grzybom.

Naukowcy z University of Texas dokonali odkrycia prowadząc badania nad pokrewieństwem ewolucyjnym drożdży, żab, myszy i ludzi. Jeden z genów, który reguluje zachowanie komórek drożdży w trudnych warunkach, u kręgowców odpowiada za wzrost naczyń krwionośnych, czyli angiogenezę. Dzięki temu znając wpływ leku na grzyby (w tym drożdże) odkryto jego działanie na tkanki kręgowców.

Hye Ji Cha, Edward Marcotte, John Wallingford i ich koledzy wykazali, że tiabendazol niszczy nowo powstałe naczynia krwionośne - na przykład zarodki żab przebywające w wodzie zawierającej ten lek nie były w stanie wytwarzać naczyń krwionośnych. W przypadku nowotworów hamowanie powstawania nowych naczyń pozwala pozbawić guz dopływu substancji pokarmowych.

Podczas badań na myszach naukowcy wykazali, że w przypadku włókniakomięsaka (fibrosarcoma) tiabendazol zmniejszał rozwój naczyń krwionośnych o ponad połowę. Spadało również tempo wzrostu guza. Włókniakomięsaki wywodzą się z tkanki łącznej i są zwykle bardzo dobrze ukrwione.

Jako że bezpieczeństwo stosowania tiabendazolu u ludzi jest dobrze udokumentowane, praktyczne zastosowanie go do leczenia nowotworów powinno nastąpić już wkrótce. (PAP)

pmw/ ula/