Odczuwając zachwyt stajemy się cierpliwsi, bardziej altruistyczni i mniej materialistyczni. Mamy też poczucie, że czas płynie wolniej - orzekli naukowcy na łamach pisma "Psychological Science".
Nie ma znaczenia kiedy i w jakich okolicznościch się pojawia - na szczycie Wieży Eiffla, podczas podziwiania zorzy polarnej czy nad przepaścią Wielkiego Kanionu. Są w życiu takie chwile, w których ustaje oddech w piersiach i ogarnia nas nieskończony, obezwładniający zachwyt.
I choć wydaje się on dość powszechnym uczuciem, to nie jest zbyt popularny wśród naukowców i nie często staje się obiektem ich badań.
Psycholożki Melanie Rudd i Jennifer Aakera ze Stanford University oraz Kathleen Vohs z University of Minnesota postanowiły to zmienić i przeanalizować uczucie zachwytu w warunkach laboratoryjnych.
W czasie trzech różnych eksperymentów zaobserwowały, że przeżywanie zachwytu wpływało na uczestników badań w bardzo charakterystyczny sposób: stawali się cierpliwsi, mieli poczucie „rozciągnięcia” czasu, odczuwali chęć pomagania innym i podejmowania działań związanych z wolontariatem. Mniej uwagi przywiązywali w danej chwili do dóbr materialnych.
Badaczki uważają, że przeżywanie zachwytu ma realny wpływ na podejmowanie decyzji osoby go doświadczającej i na jej samopoczucie, gdyż zmienia subiektywne postrzeganie czasu - spowolnia go.
Zachwytu umacnia w nas bycie „tu i teraz”, koncentruje na chwili obecnej, co z kolei sprawia, że życie „zachwyconej” osoby wydaje się jej samej bardziej satysfakcjonujące. (PAP)
kap/ ula/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
