Jest to największa baza kraterów uderzeniowych na jakiejkolwiek planecie lub księżycu w Układzie Słonecznym. Powinna pomóc m.in. w określaniu wieku poszczególnych obszarów Marsa. Do stworzenia katalogu kraterów posłużyły dane z różnych misji kosmicznych, zarówno z sond krążących po orbicie wokół Marsa, jak i zebranych przez lądowniki.

„Mamy wszystkie te nowe informacje przychodzące od marsjańskich sond i lądowników, które pomagają w generowaniu coraz lepszych map ilustrujących topografię planety i szczegóły jej powierzchni. Po prostu przez cztery lata analizowałem te mapy i rysowałem kratery” - wyjaśnia swoją pracę Stuart Robbins z Uniwersytetu Kolorado w Boulder (USA).

Baza marsjańskich kraterów uderzeniowych jest najdokładniejsza w Układzie Słonecznym – obejmuje struktury nawet o średnicach jednego kilometra (i oczywiście większe). Z kolei najbardziej kompletne bazy kraterów na Księżycu obejmują kratery o rozmiarach od 10 do 15 kilometrów i większe. Baza kraterów na Merkurym dotyczy struktur o średnicach co najmniej 20 kilometrów. Z kolei na powierzchni Ziemi nie pozostało zbyt wiele kraterów uderzeniowych, zaledwie około 150-200.

Artykuł opisujący bazę kraterów na Marsie ukazał się w czasopiśmie „Journal of Geophysical Research – Planets” wydawanym przez Amerykańską Unię Geofizyczną. Autorami artykułu są Stuart Robbins oraz Brian Hynek z Uniwersytetu Kolorado w Boulder. (PAP)

cza/ agt/