Ptaki zamieszkujące miasta śpiewają inaczej i wchodzą na wyższe częstotliwości niż ich leśni pobratymcy. Mieszczuchy muszą zmagać się z ciągłym hałasem wywołanym przez ruch uliczny, maszyny i ludzką aktywność. Okazuje się, że wpływ na ich śpiew ma także sama architektura miast – wynika z badania opisanego w magazynie „PLoS One”.

„Miejska architektura jest ważnym wyznacznikiem ptasiego śpiewu” – powiedział jeden z autorów badania, prof. ekologii Torben Dabelsteen z kopenhaskiego uniwersytetu. Hałas emitowany na terenach zurbanizowanych zwykle ma niską częstotliwość. Można w takim razie wnioskować, że ptaki sprytnie przenoszą się ze swoim śpiewem na wyższe tonacje, ale zdaniem Dabelsteena taka argumentacja nie jest kompletna – podaje serwis ScienceDaily.

“Przy pomocy kontrolowanych nagrań dźwiękowych wykazaliśmy, że wyższe tonacje dotyczą także ptaków miejskich zamieszkujących tereny zurbanizowane, których nie dotyczy hałas uliczny. To pokazuje, że sama fizyczna struktura miast musi odgrywać rolę w podnoszeniu częstotliwości” – wyjaśnił badacz.

Zróżnicowane struktury krajobrazu miejskiego zniekształcają i odbijają dźwięki na odmienne sposoby. W mieście ptaki mogą z łatwością się dostrzec, ale muszą redukować zjawisko odbijania dźwięków od budynków, aby efektywnie się komunikować.

Ptaki leśne nie muszą śpiewać z pełną mocą. Choć drzewa także zniekształcają dźwięki, a na dodatek ograniczają pole widzenia, to dla mogą być pomocne w ocenie odległości i określania lokalizacji innych osobników – podkreślił Dabelsteen.

PAP - Nauka w Polsce

mrt/ tot/bsz