Oporne na leczenie bakterie pojawiają się, kiedy chorzy nie przyjmują leków w zalecany przez lekarza sposób - za małe stężenia antybiotyku dają zarazkom szansę na przystosowanie się. Powstają szczepy, którymi mogą się zarazić zdrowe osoby.

Jak wykazały niedawne badania, w białoruskim Mińsku aż 35 proc. nowych przypadków gruźlicy wywołują szczepy bakterii oporne na leczenie wieloma antybiotykami (MDR). Sugeruje to, że takie bakterie są o wiele bardziej rozpowszechnione, niż wynikałoby z ocen Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), według której szczepy MDR stanowiły tylko 5 proc. zachorowań na gruźlicę z roku 2010.

Sytuacja w Mińsku może wskazywać na większe zagrożenie gruźlicą w krajach Europy Wschodniej, a jeszcze gorzej może być w niektórych krajach Afryki czy Azji.

Wybrane antybiotyki stosuje się wyłącznie u chorych na gruźlicę spowodowaną przez MDR, są jednak drogie i toksyczne. Jeśli pacjent przedwcześnie przestanie je brać, bakterie mogą się uodpornić także na nie, co prowadzi do niemal nieuleczalnej infekcji tak zwanymi szczepami XDR. Około 15 proc. przypadków gruźlicy w Mińsku powodowały właśnie szczepy XDR. To światowy rekord.

W RPA, kraju, który także jest zagrożony gruźlicą, osoby z XDR bywają po prostu wypuszczane ze szpitala i dalej zarażają innych. W bogatszych krajach chorzy są izolowani w szpitalach, ale jest to kosztowne, a personel nie zawsze bywa właściwie zabezpieczony przed zakażeniem.

Zdaniem Giovanniego Miglori z centrum leczenia gruźlicy w Tradate (Włochy), sanatoria pozwoliłyby chronić społeczeństwo przed gruźlicą, a jednocześnie we właściwy sposób leczyć pacjentów (nawet gdyby miało to oznaczać tylko opiekę paliatywną).

PAP - Nauka w Polsce

pmw/ agt/ bsz