Jak wykazali amerykańscy badacze z Colgate University, zawleczone z innych regionów (na przykład Europy) dżdżownice mogą zaburzać cykl krążenia azotu i węgla w lasach i zagrażać rodzimym gatunkom.

"Obce" dżdżownice doprowadzają do bardzo szybkiego rozkładu szczątków roślin, co zwiększa zagrożenie erozją gleby. Ilość węgla zawarta w glebie spada o około 28 proc., a czarna ziemia nagrzewa się i wysycha szybciej, niż gdy jest przykryta liśćmi.

Cieńsza warstwa ściółki sprawia, że mniej jest leśnej flory i fauny - na przykład małych ssaków, budujących gniazda ptaków czy niektórych gatunków paproci.

Rozprzestrzenianiu się dżdżownic sprzyja ogrodnictwo, mogą się także przenosić na kołach samochodów - tam gdzie są drogi, w lasach liczniej pojawiają się dżdżownice. Poza tym, gatunki takie jak europejska Lumbricus rubellus bywają stosowane w kompostowniach. Jednak największe znaczenie, zdaniem specjalistów, może mieć stosowanie dżdżownic jako przynęty. Wędkarze wożą zapas dżdżownic w ostępy leśne, a na miejscu część dżdżownic się rozpełza.

Nie każda dżdżownica szkodzi lasom. W deszczowych lasach Wietnamu żyje gatunek, którego odchody zawierają dużo węgla, pochłaniają wodę i stabilizują glebę, chroniąc ją przed erozją. 

PAP - Nauka w Polsce

pmw/ agt/bsz