Głównym celem misji Planck jest szczegółowe badanie promieniowania reliktowego pochodzącego z początków Wszechświata. Obserwatorium znajduje się w specjalnym punkcie układu Ziemia-Księżyc zwanym punktem libracyjnym L2. Przy obserwacjach z tego miejsca czułym instrumentom w mniejszym stopniu niż normalnie przeszkadzają Słońce i Ziemia, gdyż stale są widziane przez satelitę w tym samym miejscu.

Z kolei misja Herschel stawia sobie za cel badania procesów powstawania galaktyk, gwiazd, składu chemicznego atmosfer planet, księżyców i komet oraz chemii cząsteczek we Wszechświecie. Herschel dysponuje 3,5 metrowym teleskopem, największym niż jakikolwiek inny pracujący w kosmosie w podczerwonym zakresie widma. W sierpniu 2009 r. doszło do awarii jednego z instrumentów (spektrometru heterodynowego o bardzo dużej rozdzielczości), który udało się przywrócić do działania w styczniu b.r.

Z opublikowanych do tej pory wyników misji Herschel można wymienić wykrycie w Mgławicy Oriona śladów molekuł takich jak woda, tlenek węgla, formaldehyd, metanol, eter dimetylowy, cyjanowodór, tlenek siarki, a także obserwacje rzadkich masywnych protogwiazd oraz szczegółowe obserwacje wybranych pól na niebie wspólnie z innymi kosmicznymi obserwatoriami pracującymi w różnych zakresach długości fali.

Planck i Herschel to misje Europejskiej Agencji Kosmicznej ESA. Oba obserwatoria zostały wyniesione za pomocą jednej rakiety Ariane 5 w dniu 14 maja 2009 r. Na główne wyniki obu misji musimy jeszcze poczekać. CZA

PAP - Nauka w Polsce

kap