Meissner zauważa, że pogranicze fizyki oraz nauk biologicznych i medycyny to jeden z najdynamiczniej rozwijających się sektorów badań naukowych i zastosowań najnowszych technologii.

"Niezwykły postęp i rozwój genetyki, inżynierii genetycznej, niektórych gałęzi fizyki oraz informatyki, jaki obserwujemy w ostatnich latach, ma wpływ nie tylko na rozwój biologii i medycyny, ale także przyczynia się do powstania nowych dziedzin, takich jak bioinformatyka, projektowanie molekularne czy neuroinformatyka oraz wywodzących się od nich: radiodiagnostyki, radioterapii, neurorehabilitacji, neurofeedbacku, optyki okularowej i adaptywnej i chirurgii refrakcyjnej. To z kolei stwarza konieczność wykształcenia nowych specjalistów, gdyż powstałej luki nie zapełnią skutecznie ani fizycy, ani biolodzy" - napisano w komunikacie Wydziału.

Standardy kształcenia na kierunku "Zastosowania fizyki w biologii i medycynie" będą obejmować podstawy fizyki, biologii, chemii i matematyki. Na kierunku będzie pięć specjalności: biofizyka molekularna, projektowanie molekularne i bioinformatyka, optyka okularowa, fizyka medyczna oraz neuroinformatyka. Studia będą prowadzone w trybie stacjonarnym, licencjackim, a w postępowaniu kwalifikacyjnym na nie będą brane pod uwagę dwa lub jeden z nastepujących przedmiotów: biologia, chemia, fizyka, informatyka, matematyka na poziomie podstawowym albo rozszerzonym.

Jak wyjaśnia Meissner, absolwenci tego kierunku, prócz podstawowej wiedzy w zakresie fizyki, matematyki, biologii, chemii i technologii informatycznych, zdobędą także umiejętność stosowania metod i narzędzi nauk matematyczno-przyrodniczych w problemach biofizycznych i biomedycznych, ze szczególnym uwzględnieniem pracy w zespołach interdyscyplinarnych oraz komunikacji z biologami i lekarzami.

Studia przygotują ich do pracy w placówkach badawczych, badawczo- rozwojowych i kontrolnych, w laboratoriach analitycznych i diagnostycznych, a także w przemyśle, administracji, placówkach ochrony przyrody i instytucjach medycznych.

Osoby kończące naukę na kierunku będą także znać język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz umieć posługiwać się językiem specjalistycznym z zakresu nauk matematyczno-przyrodniczych. Przygotuje ich to do podjęcia studiów drugiego stopnia w zakresie wybranej specjalności lub kierunków pokrewnych.

Drugą nowością w nadchodzącym roku akademickim będzie interdyscyplinarny makrokierunek prowadzony wspólnie przez Wydziały Fizyki i Chemii UW -"Inżynieria Nanostruktur".

"Nanotechnologia stanowi jedno z największych wyzwań dzisiejszych czasów(...). Sprostanie oczekiwaniom społecznym związanym z nanotechnologią będzie możliwe tylko w wypadku interdyscyplinarnego podejścia do badań naukowych prowadzących później do ważnych zastosowań. Powoduje to również gwałtowny rozwój nano-nauk i technologii z pogranicza fizyki, chemii i informatyki. Udział licznych uczelni oraz instytutów naukowych w takich badaniach rodzi zapotrzebowanie na specjalistów wykształconych do pracy w zespołach interdyscyplinarnych. Należy się również spodziewać rosnącego zapotrzebowania gospodarki na tego rodzaju specjalistów" - uważa Meissner.

Stąd pomysł władz obu wymienionych wydziałów na utworzenie makrokierunku "Inżynieria nanostruktur".

Będą to trzyletnie studia stacjonarne pierwszego stopnia (licencjackie), a w postępowaniu kwalifikacyjnym pod uwagę brane będą wyniki egzaminów maturalnych na poziomie podstawowym lub rozszerzonym z jednego lub dwóch spośród następujących przedmiotów: chemia, fizyka i astronomia, matematyka i informatyka. Przedmioty wskazuje sam kandydat.

Jak tłumaczy Meissner, celem kształcenia na tym kierunku jest uzyskanie wiedzy z podstaw fizyki, matematyki, chemii oraz umiejętności poprawnego stosowania metod matematyczno- przyrodniczych w rozwiązywaniu problemów fizycznych i chemicznych, również z wykorzystaniem technologii informatycznych.

Absolwent będzie przygotowany do kontynuowania nauki na studiach magisterskich II stopnia, na specjalnościach "Fizykochemia materii miękkiej", "Fotonika", "Modelowanie nanostruktur i nowych materiałów" oraz "Nanotechnologie i charakteryzacja nowych materiałów". Poza tym zdobędzie kwalifikacje do pracy w przemyśle chemicznym, farmaceutycznym, elektronicznym i optolektronicznym, związanym z inżynierią materiałową (motoryzacja, maszyny, metalurgia, biomateriały, tworzywa sztuczne itp.) itp.

PAP - Nauka w Polsce, Katarzyna Czechowicz

agt/