Brytyjscy badacze poprosili 44 ochotników o rozwiązanie trudnego quizu geograficznego. Uczestnicy – każdy z osobna - odpowiadali na pytania, siedząc samotnie przed ekranem komputera. Umieszczona w pokoju kamerka nagrywała ich ekspresje mimiczne.

Po zakończeniu quizu badani oceniali swoją reakcję na przebyte doświadczenie za pomocą 12 przymiotników, typu „znudzony”, „zainteresowany”, „sfrustrowany”, itp.

Okazało się, że badane osoby wchodzące w interakcję z komputerem częściej wiązały swój uśmiech z poczuciem zaangażowania, niż z poczuciem szczęścia czy rozbawienia. Częściej uśmiechali się też po niepoprawnej odpowiedzi na pytanie.

„Według niektórych badaczy szczery uśmiech odzwierciedla wewnętrzny stan wesołości lub rozbawienia. Jednak teoria ekologii behawioralnej sugeruje, że uśmiech jest jedynie narzędziem wykorzystywanym podczas interakcji społecznych. W świetle tej teorii samo rozbawienie nie wystarcza, by na twarzy pojawił się uśmiech” – tłumaczy dr Harry Witchel, jeden z autorów badania.

„Nasze badanie pokazuje, że podczas interakcji z komputerem uśmiech nie jest wywoływany przez poczucie szczęścia, ale jest związany z poczuciem subiektywnego zaangażowania, które w kontekście społecznym jest dla uśmiechu jak paliwo, nawet gdy partnerem do towarzystwa jest tylko komputer” – dodaje specjalista.

O badaniu możemy przeczytać pod adresem: https://dl.acm.org/citation.cfm?doid=3232078.3232084. (PAP)

ooo/ ekr/