W latach 2014-2016 Anthony Pagano z US Geological Survey w Anchorage na Alasce wraz kolegami badał życie 9 dorosłych samic niedźwiedzia polarnego żyjących na lodowej pokrywie Morza Beauforta, u północnych wybrzeży Alaski. Niedźwiedzicom założono kołnierze z lokalizatorami GPS, akcelerometrami oraz kamerami video. Wstrzyknięto im również wodę oznakowaną stabilnymi izotopami wodoru i tlenu.

Po pewnym czasie (od 8 do 11 dni) niedźwiedzice udało się schwytać ponownie. Wówczas - dzięki zmierzeniu zmian proporcji izotopów we krwi zwierząt - zbadano ich przemianę materii.

Okazało się, że niedźwiedzie polarne zużywają więcej energii niż się spodziewano. Dotyczy to zwłaszcza polowań na foki, którymi się żywią.

Naukowcy od dawna wiedzieli, że sposób chodzenia niedźwiedzi nie jest wydajny energetycznie, jednak zakładali, że potrafią oszczędzać energię czatując w bezruchu na foki oraz zmniejszając poziom metabolizmu podczas przymusowego postu. Nowe badanie sugeruje, że oszczędności te są w najlepszym razie niewielkie.

Średni poziom przemiany materii podczas badania był 1,6 raza wyższy niż wcześniej szacowano. Co oznacza, że niedźwiedzie polarne muszą wciągu roku upolować i zjeść więcej fok. Na każde 10 dni potrzebują jednej dorosłej foki lub trzech młodych. Pięciu z dziewięciu badanych niedźwiedzic nie udało się podczas badania upolować dostatecznej liczby fok – w ciągu 10 dni eksperymentu straciły nawet 20 kilogramów.

Wraz z ociepleniem klimatu i zanikiem pokrywy lodowej niedźwiedzie polarne będą musiały chodzić coraz dalej, by znaleźć pożywienie. Choć badanie przeprowadzono tylko na jednej populacji, zdaniem specjalistów w innych częściach Arktyki sytuacja może wyglądać podobnie. Wyniki wcześniej prowadzonych prac wskazują, że liczebność niedźwiedzi polarnych spada, a ich kondycja się pogarsza. Nie mogąc polować na lodzie na foki, desperacko szukają na lądzie jaj gęsi polarnych lub wyjadają resztki z koszy na odpadki w ludzkich osiedlach.(PAP)

autor: Paweł Wernicki

pmw/ agt