Według danych w USA recyklingowi poddaje się mniej, niż 9 proc. plastiku, w Europie – około 30 proc. Ale, jak czytamy w najnowszym "Science", wskaźniki te mogłyby znacznie wzrosnąć. A wszystko dzięki nowym technologiom.

"Najnowsze badania ukierunkowane są na metody chemicznego recyklingu o niższym zużyciu energii, łączenia różnych typów plastiku z pominięciem procesu sortowania oraz objęcia recyklingiem polimerów na razie nieodzyskiwalnych" - piszą autorki publikacji, prof. Megan L. Robertson z Uniwersytetu Houston i Jeannette M. Garcia, chemiczka z centrum badawczego Almaden firmy IBM.

Choć według nich priorytetem powinno być ulepszenie metod recyklingu już istniejących i produkowanych w wielkich ilościach plastików - prognozują, że postęp nauki przyniesie też nowe, łatwiejsze do odzyskiwania tworzywa przyszłości.

Przykładem mogą być duroplasty (tworzywa termoutwardzalne), których nie da się stopić i tym samym poddać tradycyjnemu recyklingowi. Zespół Robertson pracuje obecnie nad biodegradowalnymi składnikami duroplastów, dzięki którym być może udałoby się te tworzywa kompostować lub odzyskiwać przez chemiczny recykling. To byłby duży krok naprzód, mówi badaczka.

Robertson i Garcia zwracają uwagę na trzy kluczowe problemy dzisiejszego recyklingu. Pierwszy to konieczność sortowania plastików, co wydłuża cały proces i podnosi jego koszty. Obecne badania koncentrują się na znalezieniu substancji umożliwiających mieszanie się różnych rodzajów plastiku, dzięki czemu będzie można je recyklingować łącznie.

Drugim problemem jest konieczność użycia podczas chemicznego recyklingu katalizatora, który powoduje rozkład plastiku na składniki o niższej masie cząsteczkowej. Ponieważ proces ten jest bardzo energochłonny, naukowcy pracują nad bardziej efektywną technologią.

Po trzecie, obecnie odzyskuje się głównie politereftalan etylenu (PET), czyli składnik butelek plastikowych, oraz polietylen. Wielu badaczy próbuje więc rozszerzyć wachlarz poddających się recyklingowi tworzyw.

Największym wyzwaniem pozostaje jednak kwestia trwałości plastiku. Naukowcy głowią się, jak zachować wszystkie właściwości tworzyw, umożliwiając jednocześnie wielokrotne ich użycie i poddanie wielu cyklom recyklingu.

"Ulepszenie recyklingu plastiku niesie wiele potencjalnych korzyści, od redukcji emisji gazów cieplarnianych, mniejszego obciążenia środowiska śmieciami i mniejszej zależności od zasobów ropy (...), po odzyskanie wartości ekonomicznej trwałych odpadów plastikowych" - piszą Robertson i Garcia.

Mają nadzieję, że już niedługo wskaźniki recyklingu plastiku będą dużo wyższe niż obecnie. Proces ten już ruszył, zapewniają wskazując na nowopowstałe firmy, którym udało się np. ulepszyć metody chemicznego recyklingu śmieci polistyrenowych lub efektywniej sortować surowce.

Artykuł można znaleźć pod adresem: http://science.sciencemag.org/content/358/6365/870.full (PAP)

dwo/ zan/