ENTUZJASTA W LABORATORIUM

Niedzicki mówi o sobie, że należy do ludzi, którzy są entuzjastami tego, co robią. \"Jeżeli nawet coś nie jest łatwe, tak długo dręczę ludzi i szukam informacji na ten temat, aż to zrozumiem i będę umiał przekazać innym\" - opowiada. Jego entuzjazm przekłada się także na pracę ze studentami. Od wielu lat uczy ich  promować i popularyzować naukę i technikę. Wykłada m.in. na Politechnice Warszawskiej i Uniwersytecie Warszawskim, prowadził też staże i praktyki dla młodych dziennikarzy.

Największym popularyzatorskim przedsięwzięciem z udziałem Niedzickiego jest cykl programów \"Laboratorium\",. nadawany przez Telewizję Polską od 1985 roku. Znalazły się w nim serie reportaży i filmów dotyczące m.in. laserów, energii jądrowej, fizyki wysokich energii, cząstek elementarnych, mikroskopii, fizyki ciała stałego, próżni. W ostatnim roku opracował on nową formułę programu „Laboratorium” -  „Laboratorium XXI wieku” – który teraz prezentuje naukę jeszcze atrakcyjniej.

Niedzicki jest też autorem nowego programu pt. „Dzień Nauki\", prezentującego osiągnięcia nauki polskiej – od poszukiwań życia w kosmosie, poprzez wykorzystanie odpadów, po biotechnologie.

Z DZIEĆMI O POWAŻNEJ NAUCE

W ciągu minionych dwóch lat jego widowiska dla młodych odbiorców  „Dziedzictwo Einsteina\" objechały niemal całą Polskę. Kilkanaście przedstawień, które opowiadały dzieciom, co z prac Einsteina zostało nam do dzisiaj, wystawiono w dużych miastach i niewielkich miasteczkach. „To dzięki Einsteinowi mamy dziś fotokomórki lub GPS, czyli urządzenia globalnego pozycjonowania. Opowiadamy o tym dzieciom, pokazujemy, jak wygląda nauka inna, niż ta, którą znają ze szkoły\" - tłumaczy autor projektu.

Niedzicki popularyzuje naukę także wśród najmłodszych. „W Poznaniu odbywały się warsztaty artystyczne pod hasłem +Wakacje z Leonardem+ dla dzieci od 6 do 9 lat. Opowiadałem tam o nowych materiałach i technologiach. Reporterzy relacjonowali później te zajęcia w radiu i telewizji. Były dla nich czymś zupełnie wyjątkowym – bo kto o nauce rozmawia poważnie z małymi dziećmi?\" – opowiada dziennikarz. Jak tłumaczy, nie robił maluchom wykładu naukowego, ale starał się, aby przekaz był rozrywkowy. „Pokazywałem im z tzw. szybkiej kamery fragmenty filmów o nowych materiałach, które miałem przy sobie. Dzieci mogły ich dotknąć, a potem projektowały dla mnie +fachowy kostium dziennikarza telewizyjnego+. To była fantastyczna zabawa\" - wspomina.

TEORIA SSANIA I TŁOCZENIA NAUKI

Dziennikarz uważa, że nauka i technika powinny być popularyzowane jak najszerzej, zwłaszcza  przez samych naukowców. Dlatego na Politechnice Warszawskiej uczy doktorantów, jak mogą prezentować własną dziedzinę wiedzy. „Dobrze, gdyby przyszła elita miała świadomość, że należy się reklamować, dbać o wizerunek nauki, propagować ją w kraju i za granicą\" - zaznacza.

\"Są dwa aspekty popularyzacji nauki. Można powiedzieć, że istnieje to, co nazywamy \"ssaniem\", czyli fakt, że ludzie potrzebują popularyzacji nauki oraz to, co nazywamy \"tłoczeniem\", czyli powinność naukowców dotyczącą przekazywania wiedzy społeczeństwu\" - mówi Niedzicki.

\"Staram się więc namówić naukowców, żeby swoje osiągnięcia naukowe pokazywali w sposób prosty,  jasny i... aby w ogóle chcieli to robić\" - dodaje. \"Powoli pojawia się jednak świadomość, że bez popularyzacji nauki, nie będzie na nią pieniędzy\" - zauważa.

\"Na szczęście młode pokolenie przyszłych naukowców już wie, że jak się nie +sprzedasz w mediach+, to po prostu nie istniejesz\" - dodaje. Pokazuje więc, w jaki sposób przygotować ciekawy wykład, taki by przyciągnął ludzi. Według niego, to klucz także do interesującej prezentacji multimedialnej lub napisania ciekawego artykułu naukowego.

* * *

W 1972 roku Niedzicki ukończył Wydział Fizyki na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów zainteresowała go spektroskopia molekularna, która zajmuje się badaniem dynamiki i struktury cząsteczek chemicznych za pomocą światła. Zainteresowania fizyczne połączył z zamiłowaniem do śpiewu. W 1973 roku w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. Józefa Elsnera w Warszawie otrzymał dyplom solisty śpiewaka z wyróżnieniem. Po studiach na UW, w 1972 roku trafił do studium doktoranckiego przy Instytucie Chemii Organicznej PAN, gdzie specjalizował się w chemii kwantowej. Z laboratorium trafił wprost do radia, do Redakcji Popularnonaukowej Programu IV Polskiego Radia, w której zastąpił innego znanego fizyka i popularyzatora nauki, Andrzeja Kurka. Jego głos można było usłyszeć także w \"Czterech Porach Roku\" i \"Lecie z Radiem\" w programie I Polskiego Radia. W 1984 roku Niedzicki rozpoczął pracę w TVP, gdzie zrealizował około 700 programów popularnonaukowych, wśród których były takie tytuły jak, \"Laboratorium\", \"Kuchnia\", \"Klinika chorych maszyn\" , \"Nobel dla Polaka\", \"Cyrk fizyków\", \"Od kuchni\", \"Śledztwo w sprawie nauki\", \"Pulsar\", \"Encyklopedia niewiedzy\", \"W świecie nauki\" i \"Machina czasu\". Jest autorem trzech książek popularyzujących i promujących naukę - \"Ziemia jakiej nie znamy\", \"Tajemnice Ziemi\" oraz \"Sekrety prezentacji nauki\", a także licznych artykułów popularnonaukowych i publikacji w czasopismach specjalistycznych. Jest laureatem licznych nagród i wyróżnień za wybitne osiągnięcia w popularyzacji nauki, m.in. w 1999 roku, otrzymał Nagrodę Polskiego Towarzystwa Fizycznego, w 2003 roku medal 50-lecia Polskiej Akademii Nauk i Specjalne Wyróżnienie Zarządu Telewizji Polskiej za Osiągnięcia Zawodowe. Rok później przyznano mu nagrodę z okazji 400 programu \"Laboratorium\". 27 listopada 2006 wyemitowano 450 odcinek \"Laboratorium\".

PAP – Nauka w Polsce
reo