Profesor Wojciech Dziembowski był jednym z najbardziej znanych polskich astronomów, należącym do czołówki w światowej astrofizyce. W pracy naukowej zajmował się m.in. pulsacjami gwiazd i Słońca. Był autorem ponad 250 publikacji naukowych, cytowanych łącznie ponad 10 tys. razy.

Wojciech Dziembowski studiował astronomię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studia skończył w 1962 r, pięć lat później obronił doktorat na Uniwersytecie Warszawskim, a w 1977 r. uzyskał habilitację, także na UW. W 1988 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego, od 1989 r. był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk (PAN), od 1997 r. członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, a od 2007 r. członkiem rzeczywistym PAN.

Od 1969 r. naukowiec pracował w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie (m.in. był dyrektorem tej placówki w latach 1987-1992), od 1997 r. był też profesorem w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego.

Prof. Dziembowski był laureatem wielu nagród. M.in. w 2019 r. dostał Medal Bohdana Paczyńskiego – najwyższe odznaczenia Polskiego Towarzystwa Astronomicznego. Nagrodę przyznano mu w uznaniu jego naukowych osiągnięć w dziedzinie heliosejsmologii i asterosejsmologii (astrosejsmologii), a w szczególności prac dotyczących pulsacji niektórych klas gwiazd zmiennych, takich jak gwiazdy typu beta Cephei.

„Jego wkład w asterosejsmologię, interpretację zmienności gwiazd i badania wnętrza Słońca pozostawił trwały ślad w światowej nauce. Profesor Wojciech Dziembowski był nie tylko cenionym badaczem, lecz także mentorem i inspiracją dla kolejnych pokoleń astronomów” – napisano na stronie Obserwatorium Astronomicznego UW.

Prof. Dziembowski zmarł w poniedziałek 10 lutego, miał 85 lat.

abu/ bar/