Komety pasa głównego to obiekty znajdowane w obszarze głównego pasa planetoid pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza, a nie w dalszych rejonach Układu Słonecznego, w którym typowo komety występują. Pierwszy tego typu obiekt odkryto w 2006 roku na University of Hawaii. Odkrywcami byli Henry Hsieh i David Jewitt.

Komety pasa głównego należą do większej grupy obiektów Układu Słonecznego znanych jako planetoidy aktywne. Są to ciała, które wyglądają jak komety, ale mają orbity jak planetoidy w wewnętrznej części układu planetarnego. Zarówno komety pasa głównego, jak i planetoidy aktywne są względnie rzadkie, ale naukowcy zaczynają odkrywać ich coraz więcej.

Henry Hsieh z Planetary Science Institute, Scott Sheppard z Carnegie Institution for Science i Audrey Thirouin z Lowell Observatory dwukrotnie obserwowali aktywną planetoidę 456P/PANSTARRS przy pomocy Magellan Baade Telescope oraz Lowell Discovery Telescope w październiku 2024 toku. Ustalili, iż jest to kometa pasa głównego, czternasty potwierdzony obiekt tego typu. Wyniki opublikowali w "Research Notes of the AAS".

Gdyby przyczyną aktywności obiektu było coś innego niż ulatnianie lodu, wtedy jego warkocz pojawiałby się losowo, a nie w sposób powtarzalny, gdy obiekt zbliża się do Słońca. Lodowy obiekt rozgrzewa się przy każdym zbliżeniu, a uwalniany gaz pociąga za sobą pył. Gdy obiekt oddala się od Słońca, aktywność zatrzymuje się.

Herny Hsieh wskazuje, iż nadal znamy niewiele potwierdzonych komet pasa głównego. Badacze chcieliby zwiększyć populację znanych obiektów, aby móc stwierdzić jakie są ich ogólne własności, takie jak rozmiary, długość trwania okresu aktywności czy rozmieszczenie w pasie planetoid. Pomogłoby to w lepszym prześledzeniu rozkładu lodu w Układzie Słonecznym. (PAP)

cza/ zan/