W książce „The Psychology of Artificial Intelligence” prof. Tony Prescott z University of Sheffield (Wielka Brytania) wykazuje, że coraz doskonalszą sztuczną inteligencję można wykorzystać do tego, aby przynieść ulgę osobom cierpiącym z powodu samotności.

Badacz jest specjalistą w dziedzinie interakcji zachodzących między SI i ludźmi. W swojej pracy łączy wiedzę z robotyki, informatyki, psychologii i filozofii. Zajmuje się m.in. próbami odtworzenia w komputerach podobnej do ludzkiej percepcji, pamięci oraz emocji.

Powołując się na różne badania, ekspert przypomina jednocześnie, że społeczną izolację powiązano już z większym ryzykiem różnorodnych zaburzeń zdrowotnych, w tym chorób serca, demencji, udaru, depresji, stanów lękowych.

Według ubiegłorocznego raportu „Surgeon General’s Advisory on the Healing Effects of Social Connection and Community” samotność jest groźniejsza dla zdrowia od otyłości.

Tymczasem, np. w USA aż 36 proc. dorosłych i 61 proc. młodych dorosłych cierpi z powodu społecznej izolacji.

„W czasach, gdy wielu ludzi opisuje siebie jako samotnych, korzyści może przynieść towarzystwo SI stanowiące formę wzajemnych, spersonalizowanych, stymulujących społecznych interakcji. Samotność często cechuje się tym, że pogłębia się po prowadzącej w dół spirali. Izolacja prowadzi do spadku samooceny, co dalej zniechęca do interakcji z ludźmi” – pisze prof. Prescott.

„Mogą istnieć sposoby, dzięki którym towarzystwo SI może przerwać ten cykl przez wzmacnianie poczucia własnej wartości i pomóc w zachowaniu oraz rozwijaniu kompetencji społecznych. Jeśli tak, to SI może wspierać ludzi w znajdowaniu towarzystwa zarówno wśród ludzi, jak i w maszynach” – twierdzi specjalista.

Przyznaje jednak, że mogą istnieć pewne zagrożenia. Sztuczna inteligencja może np. zostać tak zaprogramowana przez jej twórców, aby zatrzymywać ludzi przy sobie jak najdłużej, a to też byłoby szkodliwe.

Badacz sugeruje więc wprowadzenie odpowiednich regulacji.

W swojej książce porusza też szerzej zagadnienia związane z SI. Pisze m.in. o tym, czy komputery przypominają już mózgi, czy SI przewyższa zdolności ludzi, czy może być kreatywna, czy gdyby wyposażyć ją w robotyczne ciało, doprowadziłoby to do powstania nowego typu sztucznej inteligencji, czy dzięki SI ludzie mogą rozszerzyć własną inteligencję.

Zastanawia się nawet nad tym, czy SI może pokonać zmiany klimatyczne.

„W czasie rozwoju sztucznej inteligencji oraz psychologii współdziałanie tych dwóch dziedzin powinno zaowocować wglądami zarówno w naturalną, jak i sztuczną inteligencję. Może to pomóc w znalezieniu odpowiedzi na niektóre kluczowe pytania odnośnie tego, co to znaczy być człowiekiem i jak żyć obok SI” – mówi prof. Prescott.(PAP)

Marek Matacz

mat/ bar/