Spora planetoida minie blisko Ziemię w nocy z wtorku na środę

Fot. Adobe Stock
Fot. Adobe Stock

W nocy z wtorku na środę 16 i 17 stycznia naszą planetę minie planetoida (asteroida) o średnicy mniej więcej 100 lub 200 metrów. Odległość do obiektu może wynieść tyle, ile dzieli nas do Księżyca – wskazują dane CNEOS.

Odległość przelotu szacowana jest w pewnym przedziale. W najgorszym przypadku będzie to około 370 tysięcy kilometrów, czyli wielkość porównywalna z odległością do Księżyca. Jest to bezpieczny dystans. Moment przelotu to 16 stycznia o godzinie 23:30 czasu uniwersalnego, z dokładnością do około 2 minut. Asteroida minie nas z prędkością około 14 km/s.

Obiekt nosi tymczasową nazwę (2021 CZ2). W pobliżu naszego kosmicznego domu przelatuje dość często. Jednego obiegu dookoła Słońca dokonuje w około 272 dni.

Należy do grupy planetoidy Aten, czyli obiektów krążących wokół Słońca, których orbity przebiegają zwykle wewnątrz orbity Ziemi. Nazwa grupy pochodzi od planetoidy (2062) Aten. Znanych jest ponad 2,6 tysiąca podobnych ciał.

Na stronie internetowej Centrum ds. Badań Obiektów Bliskich Ziemi (ang. Center for Near Earth Object Studies, w skrócie CNEOS) na bieżąco publikowane są dane dotyczące znanych bliskich przelotów planetoid koło Ziemi. W tabeli znajdziemy zarówno te bardzo bliskie kosmiczne spotkania, porównywalne z dystansem do Księżyca, jak i przeloty w odległościach kilku czy kilkunastu milionów kilometrów. Oprócz przewidywanego momentu przelotu i najmniejszej odległości do obiektu, podawane są też szacowane rozmiary ciała.

Przeglądając tabelę na wspomnianej stronie internetowej można zauważyć, że przeloty asteroid zdarzają się często, przy czym zwykle są to obiekty o niewielkich średnicach kilku czy kilkunastu metrów. Takie o rozmiarach typu pół kilometra lub kilometr zdarzają się zdecydowanie rzadziej.

Warto też mieć na uwadze, że nawet jeśli wskazywane odległości są mniejsze niż dystans do Księżyca, to szanse na uderzenie w Ziemię są bardzo niewielkie. Natomiast czasami się zdarzają, czego przykładem jest choćby meteoryt czelabiński, który rozpadł się w atmosferze w pobliżu rosyjskiego miasta Czelabińsk w 2013 roku. Szacowane rozmiary tego ciała przed wejściem w ziemską atmosferę wynosiły 17-20 metrów. (PAP)

cza/ zan/

Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.

Czytaj także

  • Vespa velutina. Fot. Adobe Stock

    Kolejny gatunek azjatyckiego szerszenia pojawił się w Europie

  • Obraz gwiazdy WHO G64 w Wielkim Obłoku Magellana. Po lewej rzeczywisty obraz uzyskany dzięki interferometrii, a po prawej opracowana na jego podstawie wizja artystyczna. Do obserwacji wykorzystano interferometr VLTI należący do Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO). Źródło: ESO/K. Ohnaka et al., L. Calçada.

    Uzyskano pierwszy szczegółowy obraz gwiazdy spoza Drogi Mlecznej

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

newsletter

Zapraszamy do zapisania się do naszego newslettera