Na wystawie prezentowane są zabytki datowane od 2. połowy V do początków IV tysiąclecia p.n.e. (okres neolitu chartumskiego), odkryte w czasie prac w Kadero – stanowisku archeologicznym położonym 20 km na północ od Chartumu oraz 6 km na wschód od obecnego nurtu Nilu. Wyjątkowość stanowiska polega na tym, że archeologom dane było zbadać osadę, jak i cmentarzysko użytkowane w tym samym czasie w okresie neolitu.

Badania wykopaliskowe kierowane przez prof. Lecha Krzyżaniaka, wieloletniego dyrektora Muzeum Archeologicznego w Poznaniu, możliwe były dzięki finansowaniu zapewnionemu przez Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW i wsparciu Muzeum Archeologicznego w Poznaniu. W pracach terenowych uczestniczyli studenci z wielu państw - Polski, Norwegii, Niemiec, USA, Francji czy Sudanu. Wykopaliska rozpoczęły się w 1972 roku i trwały 30 lat.

Jak wyjaśniają organizatorzy wystawy, dzięki systematycznym, interdyscyplinarnym badaniom udało się uzyskać szereg informacji o sposobie życia ówczesnych ludzi i środowisku naturalnym, w jakim przyszło im egzystować. Wiemy, że hodowali bydło, jednak podstawę ich diety mięsnej stanowiły antylopy i gazele, zdobyte w czasie polowania. Liczne zabytki, pozyskane w trakcie prowadzonych tam prac archeologicznych, przybliżają obraz życia codziennego, podstaw gospodarki oraz sposobów wyrobu narzędzi, broni, ozdób i naczyń.

Oprócz tysięcy fragmentów naczyń ceramicznych, w Kadero znaleziono narzędzia krzemienne i odpadki powstałe w czasie ich wytwarzania. Przebadano wielką liczbę blisko 250 pochówków. Na wyposażenie części z nich składały się wyjątkowo bogate dobra m. in. w postaci insygniów władzy - kamiennych maczug. Takie pochówki, zdaniem archeologów, poświadczają o stratyfikacji społecznej w neolitycznej społeczności. Na podstawie analiz antropologicznych stwierdzono, że neolityczni mieszkańcy tego rejonu rzadko dożywali 40 lat.

Kuratorem wystawy z ramienia Muzeum Archeologicznego w Krakowie jest Tomasz Rodak.

PAP - Nauka w Polsce

szz/ agt/