Prof. Gaétan de Rassenfosse i jego współpracownicy z Politechniki Federalnej w Lozannie (EPFL) w trzecim kwartale 2022 r. przeprowadzili ankietę online na reprezentatywnej grupie 2559 ukraińskich naukowców. W momencie ataku Rosji (przez okres minimum trzech lat) wszyscy oni zatrudnieni byli przez ukraińskie instytucje badawcze.

Autorzy ustalili, że 18,5 proc. ankietowanych naukowców po wybuchu wojny opuściło swój kraj, co odpowiada ogólnemu odsetkowi ludności ukraińskiej, która wyemigrowała w tym okresie. Co ciekawe, naukowcy, którzy byli bardziej produktywni i aktywni w badaniach, emigrowali częściej.

Okazało się także, że średni tygodniowy czas, jaki badacze spędzali na działalności naukowej, skrócił się po wybuchu konfliktu z 13 do 10 godzin, a 17,6 proc. badaczy całkowicie porzuciło środowisko akademickie i/lub badania naukowe.

Łącznie oznacza to, że Ukraina utraciła około 20 proc. swoich możliwości w zakresie badań naukowych.

Autorzy publikacji zauważają też, że choć 58 proc. ukraińskich naukowców na emigracji nadal jest związanych z pozakrajowymi organizacjami badawczymi, to tylko 14 proc. ma zapewniony długoterminowy kontrakt. Dodatkowo 23,5 proc. pracowników naukowych, którzy pozostali na Ukrainie, utraciło w wyniku wojny dostęp do niezbędnych do prowadzenia badań zasobów.

Autorzy sugerują, że zajęcie się tymi dwoma ostatnimi kwestiami powinno zostać uznane za priorytetowe, aby zapobiec dalszemu pogarszaniu się sytuacji ukraińskiego sektora badań naukowych.

Z pracą źródłową można zapoznać się tutaj: http://dx.doi.org/10.1057/s41599-023-02346-x (PAP)

Katarzyna Czechowicz

kap/ bar/