Ponadczasowe, surowe piękno struktur matematycznych, które zadziwiająco skutecznie odsłaniają przed ludźmi tajemnice wszechświata - urzekło jego samego, więc ukazuje je innym. Fizyk matematyczny dr Tomasz Miller jest jednym z finalistów w kategorii Naukowiec tegorocznej edycji konkursu Popularyzator Nauki.
W pracy naukowej niemal codziennie zanurzony jest w strukturach rodem z teorii względności lub mechaniki kwantowej. Uważa, że nawet o tak hermetycznych zagadnieniach jak hipoteza Riemanna, geometria zakrzywionej czasoprzestrzeni, czy egzotyczne systemy liczbowe można mówić zrozumiale i z pasją.
"Często sięgam po formę opowieści. Dzieje nauki pełne są barwnych postaci i historii, które są wciąż słabo znane szerszej publiczności. Co istotne, taka narracyjna forma pozwala nakreślić w wykładzie/artykule nie tylko CO wiemy jako ludzkość, ale też SKĄD to wiemy, JAK się tego dowiedzieliśmy, a także - czego NIE wiemy" - podkreśla Tomasz Miller.
Jego najnowszym projektem jest cykl mini-wykładów popularnomatematycznych „Zacznijmy od zera” w serwisie You Tube. Pierwszych dziesięć odcinków poświęcił systemom liczbowym wynalezionym przez matematyków na przestrzeni wieków – od liczb naturalnych po liczby nadrzeczywiste Conwaya.
Jego artykuły popularnonaukowe ukazują się głównie w dziale naukowym „Tygodnika Powszechnego”, z którym naukowiec współpracuje od 2016 roku („Fizyka wyprowadzona w pole”). Pisał także dla „Onetu” o kocie Schrödingera i dla miesięcznika „Filozofuj!”. Bierze udział w dyskusjach panelowych, audycjach radiowych i podcastach, takich jak "Fizycy biorą Wszechświat na tortury".
"Osobną kategorią mojej działalności popularyzatorskiej jest literatura popularnonaukowa. Jak dotąd mam na koncie przetłumaczenie dwóch książek: „Zagubione w matematyce” S. Hossenfelder oraz „Liczby nadrzeczywiste” D. Knutha, współtłumaczenie kolejnej - „Moda, wiara i fantazja w nowej fizyce wszechświata” R. Penrose'a, wspólnie z Łukaszem Lamżą, oraz kilka konsultacji naukowych przekładów" - wylicza Miller.
Pierwsze kroki w popularyzacji stawiał na studiach. W 2008 r. zbudował i obsługiwał prostą komorę mgłową na potrzeby wystawy „Wielki Zderzacz Hadronów: Jak to działa?”. W latach 2009-2010 pisywał artykuły popularnonaukowe dla portalu „Gadżetomania”. W 2016 roku w trakcie studiów doktoranckich na Wydziale Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechniki Warszawskiej brał udział w działalności popularyzatorskiej uczelni. Prowadził m.in. zajęcia popularnomatematyczne dla dzieci i młodzieży w ramach „MiNI Akademii Matematyki”. Wtedy także nawiązał stałą współpracę z Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie obecnie pracuje. Uczestniczył w trzech edycjach corocznego krakowskiego Copernicus Festival (2019-2021) zarówno w roli prelegenta, jak i organizatora.
Kandydat prowadzi zajęcia dla młodzieży szkolnej, jak i bardziej zaawansowane wykłady popularnonaukowe. "Kiedyś zostałem na przykład zaproszony z wykładem popularnomatematycznym na konferencję lekarzy-anestezjologów. Zawsze jednak staram się dobierać materiał i formę przekazu tak, aby każdy zainteresowany znalazł w nich i wyniósł coś dla siebie. Fascynacja i zadziwienie pięknem wszechświata oraz intelektualny dreszczyk naukowej przygody nie znają ograniczeń wiekowych czy zawodowych" - uważa. Jego wykład "Czego uczy nas hipoteza Riemanna?" zebrał już ponad 800 tys. wyświetleń.
W 2018 roku Miler został uhonorowany Nagrodą im. Stefanii Światłowskiej (wspólnie z ks. prof. Michałem Hellerem) przyznawaną przez warszawskie VI LO im. Tadeusza Reytana.
PAP - Nauka w Polsce
kol/ agt/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.