Podczas badań naukowcy skoncentrowali się na jądrze półleżącym (jednym z jąder podstawnych mózgu) zlokalizowanym w prążkowiu. Obszar ten jest częścią układu nagrody i wpływa na motywację.

„Zainteresowanie jądrem półleżącym jako strukturą związaną z chorobą Alzheimera nie było dotąd duże. Bada się je głównie w celu zrozumienia procesów motywacyjnych i emocjonalnych. Wcześniejsze badania wykazały jednak, że objętość jądra półleżącego, podobnie jak obszarów korowych i hipokampa, u pacjentów z chorobą Alzheimera jest zredukowana” – zauważają autorzy (DOI: 10.1038/s41380-022-01459-0).

Jeszcze przed pojawieniem się pierwszych zaburzeń poznawczych wiele osób z chorobą Alzheimera doświadcza wahań nastroju, a nierzadko także objawów depresji.

„Objawy neuropsychiatryczne, takie jak apatia czy drażliwość, występują jednak wcześniej niż problemy z pamięcią, dlatego trudno jest w porę zareagować. Musimy zatem zrozumieć, dlaczego te objawy się pojawiają i w jaki sposób powiązane są z deficytami poznawczymi” – podkreśla autorka analizy dr Yao-Ying Ma.

Badając model choroby Alzheimera, naukowcy zidentyfikowali w jądrze półleżącym receptory CP-AMPA (przepuszczalne dla jonów wapnia), które biorą udział w szybkim przekaźnictwie synaptycznym. Receptory te, zazwyczaj nieobecne w tej części mózgu, pozwalają jonom wapnia wnikać do komórek nerwowych. Nadmiar wapnia prowadzi z kolei do zaburzeń funkcji synaptycznych oraz wywołuje szereg zmian wewnątrzkomórkowych, które mogą powodować obumieranie neuronów.

Ta utrata połączeń synaptycznych powoduje problemy z motywacją. Ukierunkowanie leczenia na receptory CP-AMPA i blokowanie ich mogłoby zatem opóźnić rozwój choroby Alzheimera.

„Jeśli uda nam się opóźnić zmiany patologiczne w jednym z dotkniętych obszarów, na przykład w jądrze półleżącym, może to przyczynić się do opóźnienia zmian chorobowych także w innych obszarach” – komentuje dr Ma.(PAP)

koc/ agt/