Trwającą 26 godzin operację, która miała miejsce w sierpniu przeprowadziły w NYU Langone Medical Center dwie ekipy chirurgów, kierowane przez doktora Eduardo Rodrigueza. Jedna ekipa zajmowała się dawcą, druga - biorcą. Przed zabiegiem szanse jego powodzenia oceniano 50:50.

Dawcą był 26-letni David Rodebaugh, który zginął w wypadku jadąc na rowerze, biorcą - 41-letni Patrick Hardison. Hardison, strażak ochotnik i ojciec pięciorga dzieci, doznał poparzeń trzeciego stopnia twarzy i skóry głowy próbując ratować kobietę z płonącego domu. Na odpowiedniego dawcę – mającego nie tylko właściwą grupę krwi, ale także odpowiedni odcień skóry i włosów – czekał ponad rok.

Trzy miesiące po kosztującej milion dolarów operacji pan Hardison czuje się dobrze – może mrugać, ma rzęsy, brwi i włosy na głowie. Będzie jednak musiał przyjmować do końca życia leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepu, a za kilka miesięcy ma przejść operację usunięcia nadmiaru skóry wokół oczu i ust.

Biorca wyraził ogromną wdzięczność zarówno wobec dawcy, jak i zespołu chirurgów. „Dali mi więcej niż nową twarz – dali mi nowe życie” – powiedział.

Pierwszego w historii zabiegu częściowego przeszczepu twarzy dokonano w roku 2005 u Francuzki Isabelle Dinoire, którą okaleczył pies. Od tego czasu częściowe lub pełne przeszczepy wykonano u ponad 20 pacjentów z wielu krajów. Pierwszy przeszczep całej twarzy miał miejsce w roku 2010 u hiszpańskiego rolnika, znanego jako Oscar. W jego przypadku operacja dotyczyła nosa i ust, ale nie objęła uszu ani owłosionej skóry głowy.

Pierwszego na świecie przeszczepu dla ratowania życia pacjentowi (i pierwszego przeszczepu twarzy w Polsce) dokonał w roku 2013 zespół prof. Adama Maciejewskiego z gliwickiego Centrum Onkologii. Operację przeprowadzono u Grzegorza Galasińskiego, któremu większą część twarzy amputowała maszyna do cięcia kostki brukowej. Amerykańskie Towarzystwo Chirurgii Rekonstrukcyjnej i Naczyniowej uznało ten przeszczep za najlepszy na świecie zabieg rekonstrukcyjny roku 2013.(PAP)

pmw/ agt/