Optymalny poziom agresji u samców wielu gatunków zwierząt jest niezbędny do rywalizacji o samice, jedzenie, czy schronienie i ma wymiar adaptacyjny. Zdarza się jednak, że niektóre samce zachowują się zbyt agresywnie, co bywa destrukcyjne zarówno dla nich, jak i dla otoczenia. Naukowcy z Narodowego Instytutu Genetyki w Shizuoka (Japonia) twierdzą, że za przesadne natężenie agresji winę ponoszą dwa neuroprzekaźniki – glutaminian i serotonina.

W ramach eksperymentu badacze wpuszczali do klatki, w której przebywał samiec myszy, intruza tej samej płci i na podstawie częstotliwości gryzienia i przyjmowania groźnej postawy ciała oceniali poziom agresji u poszczególnych zwierząt. Przy pomocy specjalnej sondy kontrolowali też stężenie neuroprzekaźników w poszczególnych częściach mózgu.

Udało im się ustalić, że podczas aktów agresji dochodziło do wzmożonego uwalniania glutaminianu w jądrach szwu – miejscu zgrupowania serotoninergicznych komórek nerwowych. W tym rejonie mózgu oraz w środkowej korze przedczołowej następował też wzrost poziomu serotoniny, ale – co ciekawe - tylko przy ekstremalnie agresywnych zachowaniach. Według naukowców oznacza to, że wydzielanie glutaminianu jest związane z eskalacją agresji i powoduje uwalnianie większych ilości serotoniny.

Wyniki niniejszego badania mogą ułatwić zrozumienie podłoża agresywnych zachowań występujących u ludzi, a szczególnie u osób antyspołecznych, psychopatycznych i mających ogólną skłonność do stosowania przemocy. (PAP)

ooo/ agt/