Standardowa analiza DNA, obejmująca jego najbardziej zmienne fragmenty, pozwala zidentyfikować osobę, która pozostawiła materiał biologiczny na miejscu przestępstwa. Problem pojawia się wówczas, gdy podejrzany jest jednym z identycznych bliźniąt, których kod genetyczny jest taki sam.

Na całym świecie odchodziło do sytuacji, w których nie można było ukarać sprawcy bądź sprawczyni, ponieważ miał/miała identycznego bliźniaka lub bliźniaczkę. Dotychczas jedyną możliwością było sekwencjonowanie całego genomu obu bliźniaków w poszukiwaniu subtelnych i rzadko występujących różnic wynikających z mutacji genetycznych. Jest to jednak drogie badanie, którego przeprowadzenie zajmuje około miesiąca.

Graham Williams z University of Huddersfield (Wielka Brytania) postanowił wykorzystać modyfikacje DNA, które pojawiają się u bliźniąt w związku z warunkami życia i chorobami.

Takie zmiany, zwane epigenetycznymi, zachodzą wówczas, gdy do genu dołącza się grupa metylowa (CH3), która modyfikuje jego ekspresję. Zmiany epigenetyczne pojawiają się pod wpływem czynników środowiskowych, stylu życia i chorób.

Naukowcy pobrali wymaz z jamy ustnej od pięciu par bliźniąt. Po wyekstrahowaniu z każdej próbki DNA, grupa za pomocą odpowiednich substancji chemicznych zmieniła liczbę wiązań wodorowych w miejscach, gdzie nie było grup metylowych. Od liczby tych wiązań zależy temperatura topnienia DNA.

I rzeczywiście, podczas podgrzewania próbek DNA okazało się, że temperatury topnienia są odmienne w przypadku każdego z bliźniąt, dzięki czemu można je rozróżnić. Test był także dużo tańszy i trwał znacznie krócej niż w przypadku sekwencjonowania całego genomu – można go przeprowadzić w kilka godzin.

Jak jednak zauważa komentująca dla New Scientista Georgina Meakin z University College w Londynie, u bliźniąt żyjących w tym samym otoczeniu i mających podobne nawyki różnic epigenetycznych może być niewiele. (PAP)

pmw/ mrt/