Badania, którymi kierował prof. psychologii z University of Chicago John Cacioppo wykazały, że poczucie skrajnego osamotnienia zwiększa ryzyko przedwczesnego zgonu u osób starszych o 14 proc., natomiast niski status społeczno-ekonomiczny - o 19 proc.

Naukowcy zaprezentowali swoje wyniki podczas dorocznego spotkania Amerykańskiego Stowarzyszenia na rzecz Postępów w Nauce (American Association for the Advancement of Science), które odbywa się w dniach 13-17 lutego w Chicago.

Prof. Cacioppo przypomniał, że analiza wielu badań (tzw. meta-analiza) przeprowadzona w 2010 r. dowiodła, iż samotność zwiększa prawdopodobieństwo przedwczesnej śmierci dwukrotnie bardziej niż otyłość.

Jak podkreślił psycholog, nie chodzi tu o samotność samą w sobie, ale raczej o subiektywne poczucie izolacji i osamotnienia, które jest szczególnie szkodliwe. Starsi ludzie żyjący samotnie niekoniecznie są osamotnieni, jeśli angażują się w życie społeczne i cieszą się towarzystwem innych osób, zaznaczył.

Zdaniem prof. Cacioppo zdrowotne skutki izolacji społecznej są dramatyczne. Może ona przyczyniać się do zaburzeń snu, wzrostu ciśnienia tętniczego, powodować poranne skoki poziomu hormonu stresu - kortyzolu, zmieniać aktywność genów w komórkach odporności, powodować depresję i ogólnie obniżać dobre samopoczucie.

Z kolei satysfakcjonujące relacje z innymi ludźmi mogą zwiększać wytrzymałość osób starszych oraz ich zdolność powracania do formy po trudnych zdarzeniach i stresach.

Psycholog przekonywał, że seniorzy mogą unikać negatywnych skutków osamotnienia poprzez utrzymywanie kontaktów z byłymi współpracownikami, uczestnictwo w życiu rodzinnym, spotkania ze znajomymi i udział we wszystkich zdarzeniach, które stwarzają szansę na kontaktowanie się z ludźmi, którzy coś dla nich znaczą i dla których oni sami są ważni.

Jednak niektóre aspekty starzenia się, takie jak utrata wzroku czy słuchu, szczególnie zwiększają ryzyko osamotnienia w podeszłym wieku, zaznaczył badacz. (PAP)

jjj/ krf/