"Ludzie sądzą, że gepardy pędzą z niewiarygodną prędkością, osiągając maksymalnie ponad 97 km na godzinę" - zauważa autor publikacji, Alan Wilson z The Royal Veterinary College na University of London. Jak jednak dodaje, dotychczasowe pomiary robiono jednak zwykle za pomocą nieprecyzyjnych prędkościomierzy, badano też zwierzęta żyjące w niewoli i nienawykłe do prawdziwych polowań.

Aby uzyskać dokładniejszy obraz geparda, Wilson skonstruował specjalne obroże naszpikowane nadajnikami GPS, żyroskopami (które dają pojęcie o wychyleniu i zmianie kierunku) i miernikami przyspieszenia. Całe to instrumentarium, zasilane energią słoneczną, przekazywało badaczowi dane na temat zachowania pięciu mieszkańców sawanny i ich 367 biegów.

Wskazania instrumentów potwierdziły, że gepardy rozwijają imponującą prędkość 93 km na godzinę. Naukowców zaskoczyło jednak to, że drapieżniki te bardzo często biegają ze średnią prędkością wynoszącą zaledwie 54 km na godz. O ich skuteczności w czasie polowania przesądza zdolność do przyspieszenia, które w jednym, mocnym zrywie może wynosić nawet 3 metry na sekundę, oraz zwalniania (4 metry na sekundę) - podkreślają naukowcy.

Aby gepard spisywał się na sawannie jak pędząca maszyna, ważna jest moc jego mięśni. Zwierzęta uzyskują swoje przyspieszenie wydatkując prawie pięć razy tyle energii, co biegacz Usain Bolt podczas biegu na 100 m, w którym ustanowił rekord świata.

"Zwykle gepardy nie biegają zbyt szybko - podkreśla Wilson. - Ich sukces w większym stopniu zależy od zwrotności i przyspieszenia". To te cechy pozwalają napełnić żołądek w świecie pełnym zwinnych, krętorogich impala i gazeli. O sukcesie decydują zwłaszcza ostatnie momenty polowania, kiedy bardziej niż dobry sprint liczy się umiejętność tańca pełnego nagłych zwrotów. (PAP)

zan/ mrt/ agt/