Biolog Daphne Soares zdecydowała się przyjrzeć skaczącym gupikom podczas badań zmian ewolucyjnych w pniu mózgu gatunku Poecilia reticulata. Jest to dziki gatunek z Trynidadu, przodek popularnych rybek akwariowych. Podczas badań w 2011 roku jedna z rybek wyskoczyła z akwarium wprost do kubka z herbatą Soares.

"Na szczęście to była herbata mrożona, więc rybie nic się nie stało - podkreśliła Soares. - To mi wystarczyło. Musiałam wykorzystać szybkoklatkowe kamery, aby sfilmować to zjawisko".

Soares i jej koleżanka biolog Hilary S. Bierman obserwowały skoki dziewięciu osobników. Wykazały, że gupiki najpierw nieruchomiały, następnie wolno płynęły do tyłu, po czym zmieniały kierunek i wybijały się nad wodę. Po przygotowaniu się do skoku - czego, zdaniem badaczek, wcześniej nie obserwowano u żadnych ryb - gupiki były w stanie wyskoczyć do góry na wysokość odpowiadającą ośmiu długościom ich ciała, z prędkością 1,2 m/s.

Soares i Bierman uważają, że w tych skokach musi być cel i to niekoniecznie taki, jak w przypadku innych ryb, które w taki sposób uciekają przed drapieżnikami, łapią swoje ofiary lub omijają przeszkody podczas sezonowych migracji.

Według hipotezy badaczek skakanie umożliwia gupikom wykorzystanie wszystkich możliwych siedlisk w górskich potokach Trynidadu. Dzięki umiejętności rozproszenia się uciekają z obszarów o dużym zagęszczeniu drapieżników, zmniejszają konkurencję między sobą i utrzymują wysoką różnorodność w obrębie gatunku - wierzą Soares i Bierman. (PAP)

mrt/ ula/