Naukowcy zaobserwowali dwa rozbłyski supernowych bardzo rzadkiego typu, będące efektem śmierci bardzo masywnych gwiazd (od 100 do 250 mas Słońca). Ten typ superjasnych supernowych został odkryty zaledwie kilka lat temu. Nie są dobrze zbadane, we współczesnym Wszechświecie występują bardzo rzadko, ale astronomowie sądzą, że były powszechniejsze w początkowej fazie ewolucji Wszechświata.

Zespół Jaffa Cooke’a ze Swinburne University of Technology (Australia) poszukiwał supernowych o przesunięciach ku czerwieni większych niż z = 2. Dla porównania, rekordowa do tej pory znana supernowa charakteryzuje się z = 2,36, co odpowiada odległości około 10 miliardów lat świetlnych.

Astronomowie wybrali obiekty do obserwacji z pól na niebie obserwowanych w ramach przeglądu CFHT Legacy Survey Deep. Następnie użyli spektrometru LRIS (Low Resolution Imaging Spectrometer), pracującego na 10-metrowym teleskopie Keck I, aby uzyskać widma całych galaktyk, w których wybuchły supernowe. Na tej podstawie udało się im ustalić przesunięcia ku czerwieni w liniach widmowych. Im większe przesunięci ku czerwieni (określane też jako redshift i oznaczane literą z), tym dalej od nas znajduje się obiekt.

Dla dwóch supernowych otrzymano przesunięcia ku czerwieni równe 2,05 oraz 3,90. Drugi z obiektów jest więc od tej pory nowym rekordzistą – najdalszą zaobserwowaną supernową. Jego redshift z = 3,90 odpowiada dystansowi około 12 miliardów lat świetlnych od nas.

O odkryciu poinformowało amerykańskie W.M. Keck Observatory, a wyniki zostały przedstawione w internetowym wydaniu "Nature". (PAP)

cza/ agt/