Autorka prezentacji \"Czy islam może być cool? Muzułmańska kultura popularna\" kandyduje do wyróżnienia - w kategorii Prezentacja popularnonaukowa - w VIII edycji konkursu \"Popularyzator Nauki\", organizowanego przez serwis Nauka w Polsce PAP oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Podczas swojego wykładu naukowiec pokazała islam i muzułmanów, jakich nie znamy. Przygotowała przegląd modowych blogów, prowadzonych przez kobiety nowoczesne, ale wierne muzułmańskiej tradycji; na własnej głowie pokazała, jak fachowo zamotać hidżab. Pokazała reklamy skierowane do arabskich kobiet, które - przynajmniej pod względem formy - niewiele odbiegają od reklam z Zachodu. Przedstawiła fragmenty teledysków arabskich zespołów, grających zaangażowanego punk-rocka i hip-hop. Opowiadała o kulturze konsumpcyjnej i Mecca Coli. Tłumaczyła różnice między prawdą a stereotypami na temat świata arabskiego.

\"Świat muzułmański w dużej mierze poznawałam na własną rękę. Zaczęło się w Studium Stosunków Międzykulturowych UW, gdzie przedmioty dotyczące świata arabsko-muzułmańskiego były jednym z bloków studiów. Później znajdowałam sobie różne nisze, w których mogłam wykorzystywać wiedzę nabytą na studiach w kontekście problematyki muzułmańskiej\" – wspomina dr Górak-Sosnowska.

Obecnie jest doktorem w zakresie nauk ekonomicznych i potrójnym magistrem; ostatnie magisterium – z psychologii – uzyskała 5 lat po doktoracie. Pracuje w Katedrze Socjologii Ekonomicznej Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Pełni także funkcję prodziekana w Studium Magisterskim. Jej kolejna afiliacja to Katedra Arabistyki i Islamistyki Uniwersytetu Warszawskiego.

\"Wierzę w naukę nie tylko przez duże N, ale i przez mniejsze – czyli popularyzowanie wiedzy. A zatem nie tylko badania w ramach wąskiej specjalizacji, ale także opracowania i działania, które mogą przydać się, a nawet zainteresować większe grono osób. Jest to szczególnie istotne w kontekście islamu i muzułmanów, których co prawda w Polsce jest mniej niż 0,1 proc., ale poddani są silnej stereotypizacji\" – mówi islamistka.

Swoje doświadczenia w zakresie popularyzacji wiedzy o świecie muzułmańskim dzieli na dwie kategorie: publikacje i warsztaty.

Na swoim koncie ma prace zbiorowe bądź monografie poświęcone mniej znanym obliczom świata muzułmańskiego. Jedną z nich jest jej książka „Muzułmańska kultura konsumpcyjna” (2011), przedstawiająca m.in. muzułmański hip hop, fashion dolls w hidżabach, Mecca Colę i inne wytwory muzułmańskiej kultury konsumpcyjnej – takie, których nikt by z islamem nie skojarzył. Więcej na ten temat w serwisie Nauka w Polsce w opisie wykładu Warszawskiego Festiwalu Nauki 2012 tutaj: http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,391980,xvi-festiwal-nauki-w-warszawieo-muzulmanskiej-coli-hip-hopie-i-portalach-randkowych.html

\"Inna pozycja to praca zbiorowa +Queer a islam+ (2012) pod moją redakcją – ukazująca wielość i różnorodność kultur muzułmańskich w kontekście nieheteronormatywności. Znowuż jest to przełamanie stereotypu surowego islamu, łamiącego prawa kobiet i mniejszości seksualnych. Książka spotkała się ze sporym zainteresowaniem ze strony środowisk LGBT\" - dodaje naukowiec.

Od 2005 r. dr Górak-Sosnowska prowadzi pod egidą Polskiego Komitetu ds. UNESCO zajęcia warsztatowe z zakresu kultury arabsko-muzułmańskiej. Jest współautorką programu warsztatów „W kręgu kultury islamu” ( www.arabia.pl/warsztaty). Są to zarazem materiały dydaktyczne wydane także po angielsku i estońsku. Początkowo prowadziła zajęcia głównie w szkołach ponadpodstawowych w całej Polsce, później były to także zajęcia dla trenerów i nauczycieli.

Opracowała również kilka innych materiałów dydaktycznych dla nauczycieli, którzy mają uczyć o innych kulturach, ale „na sucho” – tzn. bez obecności innych. Są to materiały \"Języki świata\" (2008 – poznawanie obcych kultur przez pisanie w innych systemach zapisu, np. po arabsku, koreańsku etc.), czy pakiet edukacyjny \"Oblicza Orientu\" (http://www.orient.uw.edu.pl/GlobalOrient/index.html).

\"Wraz z gromadzeniem doświadczenia własnego staram się także angażować młodszych pracowników naukowych i doktorantów w popularyzowanie wiedzy o kulturach, którymi się zajmują. Nie tylko zapraszam ich do realizowanych projektów edukacyjnych, ale staram się stworzyć możliwości wyjazdu np. na dzień seminaryjny do zainteresowanego liceum czy gimnazjum\" – podkreśla popularyzatorka.

W tym roku wprowadziła do Festiwalu Nauki SGH i swój wydział na UW, jednak w obydwu przypadkach koordynacją przedsięwzięcia zajęli się młodsi.

Doktor zapewnia, że stara się nigdy nie odmawiać, jeżeli ktoś jest zainteresowany tym, co może przekazać – czy to gazeta studencka, szkoła, czy radio. Od 2005 r. zrealizowała 45 warsztatów w całej Polsce, brała także udział w 50 spotkaniach o charakterze popularyzatorskich – podczas Festiwalu Nauki, w Warszawskiej Kawiarni Naukowej, w akcji Rewolucje Kobiet, w Bibliotece Publicznej m.st. Warszawy, na uniwersytetach trzeciego wieku, w ramach spotkań studenckich kół naukowych i in.

\"Przepisu na udaną popularyzację chyba nie mam – zdaję sobie sprawę z tego, że sporo zawdzięczam temu, że problematyka muzułmańska jest i pewnie będzie nośna. Ale chyba jednak trochę też zależy od tego, czy umie się wyjść poza swoją dziedzinę – do słuchacza. Inaczej przecież mówi się na Uniwersytecie Dzieci, inaczej do studentów. Warto słuchacza aktywizować – jeżeli nie poprzez warsztat, to dyskusję, pytania, docierać różnymi kanałami – nie tylko słowem, ale i obrazem czy dźwiękiem. Nie skrywać się za zasłoną dymną żargonu naukowego. Ale przede wszystkim: dawać się zaangażować i angażować innych\" – podsumowuje kandydatka.

PAP – Nauka w Polsce

kol/ zan/ agt/