Badacze z University of Southern California przekonują, że skierowanie uwagi do wewnątrz, refleksja nad własnym życiem, a nawet marzenia dzienne pozytywnie wpływają na funkcjonowanie socjoemocjonalne człowieka - podnoszą samoświadomość, pozwalają na konstruowanie sądów moralnych, sprzyjają procesom uczenia się i zapamiętywania.

"Skupiamy się na świecie zewnętrznym i rzadko zdobywamy się na refleksję, koncentrację na wewnętrznych odczuciach, a takie skupienie uwagi na wnętrzu sprzyja budowaniu wspomnień, tworzeniu znaczeń i nowego kontekstu dla zdobytej wiedzy" - mówi Mary Helen Immordino-Yang, autorka badania.

Naukowcy podkreślają, że systemy w mózgu odpowiedzialne za kierowanie uwagi do wewnątrz lub na zewnątrz są współzależne, a zdolność do przerzucania się z jednego trybu funkcjonowania na drugi rośnie wraz z nabywaniem dojrzałości i praktyki.

Oba systemy są niezmiernie ważne, gdyż kierowanie uwagi na świat zewnętrzny umożliwia uczenie się i wykonywanie zadań w życiu codziennym, podczas gdy uwaga wewnętrzna sprzyja prawidłowemu rozwojowi psychicznemu i długoterminowemu organizowaniu wiedzy.

"Niezbędne jest zachowanie równowagi między uwagą zewnętrzną i wewnętrzną, ponieważ czas spędzony na zastanawianiu się, refleksji i wyobrażaniu może również podnieść jakość funkcjonowania uwagi zewnętrznej" - komentuje Immordino-Yang.

Eksperci martwią się, że w dzisiejszym zabieganym świecie, w którym nacisk kładziony jest na aktywność i produktywność, ludzie coraz rzadziej oddają się rozmyślaniom. Panuje opinia, że skłonność do refleksji to zwykłe nieróbstwo. Naukowcy nie zgadzają się z tym stwierdzeniem i przekonują, że zaduma jest człowiekowi niezbędna do zrozumienia otaczającego go świata i symbolicznego umiejscowienia w nim swojej osoby. Podkreślają, że aktywności skłaniające do refleksji i skupieniu na wnętrzu powinny być uwzględnione w wychowaniu szkolnym.(PAP)

ooo/ agt/