Zarówno u człowieka, jak i innych ssaków istnieją wyraźne, związane z płcią różnice w wielkości części mózgu związanych z życiem seksualnym.

Shinji Tsukahara i jego koledzy z uniwersytetu Saitama w pobliżu Tokio porównali mózgi samców szczura, które jeszcze nigdy nie kopulowały z samicą oraz osobników z pewnym doświadczeniem w tej mierze. Okazało się, że u szczurów, które kopulowały, w obszarze związanym z seksem zmniejszyła się liczba kolców dendrytycznych w synapsach - połączeniach między komórkami nerwowymi mózgu.

Zdaniem Tsukahary, ma to związek ze zmianami hormonalnymi wyzwalanymi przez obecność samicy oraz impulsy nerwowe pochodzące z penisa. Prawdopodobnie nieodwracalne zmiany w synapsach są przejawem procesu uczenia się zachowań seksualnych.

U samic wygląda to inaczej. Paul Micevych z University of California w Los Angeles badał wpływ, jaki wywierał na mózg samic cykl owulacyjny - podnoszący się co cztery dni poziom estradiolu. Aby dokładnie kontrolować poziom estradiolu, podawano go samicom sztucznie, po wcześniejszym usunięciu jajników.

Jak się okazało, u samic liczba struktur synaptycznych w związanym z zachowaniami seksualnymi jądrze łukowatym podwzgórza miała związek z poziomem wstrzykniętego estradiolu. Samice po największej dawce estradiolu miały najwięcej struktur synaptycznych i były gotowe do kopulacji w 80 proc. przypadków. Przy najmniejszej dawce struktur było najmniej, a szczurzyce pozytywnie reagowały na zaloty samców tylko raz na dziesięć prób. Także farmakologiczne zablokowanie powstawania struktur w synapsach sprawiało, że samice stawały się o wiele mniej chętne do kopulacji.

Micevych uważa, że działając odpowiednimi lekami na receptor dla estradiolu dałoby się oddziaływać na życie seksualne człowieka.

PAP - Nauka w Polsce

pmw/ ula/ agt/bsz