Medinet Madi jest jednym z najważniejszych stanowisk archeologicznych w prowincji Fajum w północnym Egipcie, pochodzącym z czasów panowania faraonów Amenemhata III (ok. 1981-1952 r. p.n.e.) oraz Amenemhata IV (ok. 1814-1805 r. p.n.e.) z okresu XII Dynastii (1981-1802 r. p.n.e.).

Na stanowisku znajdują się ruiny jedynej odnalezionej w Egipcie świątyni z okresu Średniego Państwa (ok. 2133-1786 r. p.n.e.). Była ona poświęcona bogini Renenunet - w mitologii egipskiej opiekunka władców Egiptu oraz władczyni zbioru owoców i żniw. Jest przedstawiana, jako kobieta z głową kobry. Świątynia była też poświęcona Sobekowi - bóstwu płodności i wody oraz symbolowi siły królewskiej. Najczęściej przedstawiano go, jako człowieka z głową krokodyla.

Od 1978 r. naukowcy z włoskiego Uniwersytetu w Pizie prowadzili prace badawcze na stanowisku Medinet Madi, odkrywając ruiny 10 koptyjskich kościołów z okresu V-VII w. n.e. oraz świątynię z okresu ptolemejskiego (332-30 r. p.n.e.) i pozostałości rzymskiego obozu warownego z okresu panowania cesarza Dioklecjana (284-305 r. n.e.).

W 2004 r. przy pomocy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Włoch włoscy archeolodzy z Pizy odnowili kamienne bloki, zawierające tekst czterech hymnów w języku greckim do Izydy - bogini płodności i opiekunki rodzin.

W 2005 r., przy dużym finansowym udziale MSZ Włoch rozpoczęto realizację projektu rozwojowego dla stanowiska Medinet Madi, którego celem jest ochrona i konserwacja zabytków starożytności oraz przekształcenie stanowiska w popularny obiekt turystyczny.

Według dra Hawassa, realizacja projektu Medinet Madi jest przykładem pełnej sukcesów współpracy między Egiptem a Włochami w dziedzinie archeologii. JOT

PAP - Nauka w Polsce

krf/bsz