Wieloobiektowa optyka adaptywna, w języku angielskim zwana Multi-Object Adaptive Optics (MOAO), umożliwia teleskopom uzyskanie bardzo dużej rozdzielczości, podobnie jak inne używane obecnie systemy optyki adaptywnej. Różnica polega na tym, że stosowana jest na znacznie większym polu widzenia, pozwalając na jednoczesne obserwowanie wielu obiektów na niebie.

Demonstracja nowej techniki obserwacyjnej została przeprowadzona za pomocą specjalnie wybudowanego instrumentu nazwanego CANARY, który został zainstalowany w ognisku Nasmytha 4,2-metrowego Teleskopu Williama Herschela, pracującego na wyspie La Palma, wchodzącej w skład Wysp Kanaryjskich. Pierwsze testowe obserwacje zostały przeprowadzone we wrześniu 2010 r., a analiza otrzymanych wyników została opublikowana pod koniec grudnia.

Test pokazuje jakie możliwości będą mieć astronomowie, gdy zostanie wybudowany ogromny 42-metrowy teleskop E-ELT, nad którym pracuje obecnie Europejskie Obserwatorium Południowe ESO. Na E-ELT będzie działać instrument o nazwie EAGLE, którym będzie można obserwować jednocześnie do 20 galaktyk w polu widzenia o średnicy 5 minut kątowych.

Wieloobiektowa optyka adaptywna korzysta z jednego deformowalnego zwierciadła na każdy z obserwowanych obiektów. W trakcie eksperymentu korekcja powierzchni zwierciadła była wykonywana na podstawie pomiarów trzech gwiazd na niebie. Kolejną fazą ma być zastąpienie rzeczywistych gwiazd na niebie sztuczną gwiazdą generowaną w atmosferze przez laser. CZA

PAP - Nauka w Polsce

krf/bsz