Historia i kultura

Wystawa poświęcona chirurgii wojennej w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie

<strong>Narzędzia chirurgiczne, naczynia, dokumenty, podręczniki medycyny, mundury i portrety można zobaczyć na wystawie &quot;Polska chirurgia wojenna 1807-30&quot; w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Eksponatem o szczególnej wartości jest kurtka mundurowa Jana H. Kozietulskiego - bohatera z pod Somosierry</strong>. Nosi ona ślady rany, jaką Kozietulski odniósł pod Małojarosławcem 24 października 1812 r. w czasie kampanii rosyjskiej. Kozietulski ratując Napoleona przed nagłym atakiem kozaków ugodzony został piką w ramię. Cudem Gniknął wówczas śmierci.

O okolicznościach, w jakich został ranny Kozietulski i sposobach leczenia ran mówiła dr Maria Joanna Turos z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego podczas wykładu "Wojenna przygoda, analiza zranienia Jana H. Kozietulskiego w świetle wiedzy medycznej początków XIX wieku". Jak podkreśliła, w naszej historii utrwaliła się informacja przekazana przez Józefa Załuskiego, że "Kozietulski został znacznie ranny piką, za co go mianował Cesarz majorem naszego pułku". Informację o ranie zadanej w pierś podaje także MaGian Brandys w publikacji "Kozietulski i inni".

"Mija się tu trochę z prawdą" - zauważyła dr Turos. "Wiele tłumaczy zdanie Załuskiego +był ranny piką+. Spisa, pika kozacka był to długi, mierzący około 3 metrów drąg drewniany upalony z jednego końca i zeszlifowany. Miało to kształt grotu, ale nie zadawało takich ran, jak grot metalowy. Stąd rana, jaką odniósł Kozietulski była znacznie słabsza. Szwoleżer został jedynie ranny w rękę. Wykorzystując współczesne programy do badania sił urazu możemy dokładnie ustalić jakie rany odniósł Kozietulski" - dodała.

Epoka rewolucji francuskiej i Napoleona przyniosła niesłychany postęp w wielu dziedzinach. Jedną z nich jest medycyna. To właśnie w tym czasie rozpoczęto masowe szczepienia przeciwko ospie, powstały pierwsze ruchome ambulanse do przewozu lekarzy i ewakuacji rannych. Chirurdzy wojskowi rozwinęli różnorodne techniki operacyjne i skonstruowali narzędzia, z których wiele używanych jest do dzisiaj. To w tych czasach doceniono anatomię człowieka w stopniu wcześniej nieznanym. Dowartościowując zasługi lekarzy wojGkowych, przez tzw. asymilację, uczyniono ich po raz pierwszy pełnoprawnymi członkami korpusu oficerskiego.

Na wystawie w Muzeum Wojska Polskiego prezentowane są mało znane, a często w ogóle nieznane dokumenty i pamiątki z okresu Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Świadczą one o nowatorstwie polskiej medycyny w tych latach.

W czasach Księstwa Warszawskiego, które były "błyskiem autonomii" powstały najważniejsze instytucje dla nowożytnej medycyny wojskowej. W 1809 r. otwarta została Akademia Lekarska Warszawska. W 1816 r. ukazał się pierwszy polski poradnik dla chirurgów wojskowych "Chirurgia obozowa" Jana Tomorowicza - podkreśla Marcin Ochman, komisarz wystawy. Polacy, jako pierwsi w tym okresie zastosowali opatrunki z waty i chlor do dezynfekcji.

Wystawa prezentująca polską medycynę wojskową w burzliwych czasach napoleońskich potrwa do 5 marca 2010 r. ESZ

PAP - Nauka w Polsce

agt/ kap/

Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.

Czytaj także

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

newsletter

Zapraszamy do zapisania się do naszego newslettera