Oryginalny wykład zaprezentowany podczas II Rzeszowskiego Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki zwrócił szczególną uwagę mediów oraz uczestników imprez.

Skąd tytuł "Oblicza globalizacji"?

"Narzucanie poglądów odbiegających od logiki i standardów to nie demokracja a anarchia, realizowana przez mniejszość. To patologie demokracji" - odopwiada prof. Leszk Woźniak

Jego zdaniem, w Unii Europejskiej pojawiają się trendy, które wskutek nacisków mniejszości prowadzą m.in. do wyeliminowania słów świętych. Takim słowem pozostaje dla nas zawsze słowo "matka". Dziś młodzież zdająca na zagraniczne studia w formularzach wpisuje imię "rodzica A" i "rodzica B". Tymczasem w języku polskim rzeczownik "rodzice" w znaczeniu "ojciec i matka" nie tworzy form liczby pojedynczej, taka forma jest dopuszczalna jedynie w języku potocznym. W proteście przeciwko nienaturalnym trendom grupa prof. Woźniaka wykonała utwór "Do ciebie, mamo" Violetty Villas.

Do interpretacji niektórych trendów globalizacji i ich konsekwencji wykorzystano m.in. utwory Boba Dylana - "Zabijać ten świat", Budki Suflera - "Nowa wieża Babel", Robertino Lorettiego - "Mamma", Placido Domingo - "El condor passa", Andrea Bocellego - "Granada", zespołów Pod Budą - "Turkusowa polana", EKT Gdynia "Piosenaka na przetwanie", De Mono - "Asfaltowe łąki", Raz Dwa Trzy - "Przetrwamy", Buzu Squat - "Przebudzenie".

Profesor, jak sam przyznaje, nie jest artystą. I, jako amator, miał tremę przed występem, choć liczył na cud: jej przełamanie. "Boże! Co ja wymyśliłem" - zastanawiał się.

"Pomysł jest wielkim wyzwaniem. Będziemy śpiewać bez wzmacniaczy i ulepszaczy. Najlepszym wariantem byłoby wypić dwie setki i wyszłoby samo. Ale ja nie mogę. Mam tu tylu gości" - tłumaczył dziennikarzom.

Inspiracją dla profesora było wystąpienie JM dr. Józefa Krajewskiego podczas Festiwalu Nauki w Olecku. "Miałem tam wygłosić wykład. Nie znałem wcześniej rektora Wszechnicy Mazurskiej. Zobaczyłem go, gdy na rozpoczęcie festiwalu wyszedł i odśpiewał hymn Wszechnicy, kilkanaście zwrotek. Nie śpiewał ładnie. Mimo to wyszedł i bez żenady zaśpiewał. Bardzo spodobał mi się jego dystans do siebie" - wspomina prof. Woźniak.

O swoim wykładzie mówił z podobnym dystansem. Choć formę traktował z przymrużeniem oka, to treść już całkiem poważnie.

"To w sensie muzycznym nie jest operetka. Muzycy na pewno by mnie skrytykowali za użycie takiego określenia dla formy, którą przygotowałem. Będzie wprawdzie kilka pieśni operowych, ale generalnie będziemy śpiewać teksty innych autorów - zapowiadał. - Choć słowo +globalizacja+ nie pojawia się bezpośrednio w żadnym z nich, to one właśnie o tym są."

Jak twierdzi, przygotowywał się tylko tydzień, i konsultował się z zaprzyjaźnionym śpiewakiem operowym Bartoszem Urbanowiczem. Za radą mistrza oszczędzał głos i pił skoncentrowany roztwór cukru. Było warto - brawurowo wykonał wykład śpiewany w formie operetki.

Arie i piosenki przeplatane były tekstem i obrazem problemów globalizującego się świata, które - jak dowiódł naukowiec - można przedstawić śpiewając.

Profesor zwrócił uwagę także na korporacyjne aspekty eksploatacji i zanieczyszczenia środowiska, na trendy zmierzające do wyeliminowania z urzędowego slangu słów takich jak mama, na zanik pewnych wartości kultur lokalnych, w tym oryginalności i piękna utworów muzycznych, na ujednolicenie i homogenizację oblicza świata. Wykład zakończyła optymistyczna piosenka pt. "Przetrwamy".

Obok głównego wykonawcy prof. Leszka Woźniaka, wystąpili: mgr Beata Kud (także akompaniująca na gitarze) oraz dr inż. Marian Woźniak. KOL

PAP - Nauka w Polsce

agt/bsz