Miłośnicy obserwacji meteorów mają zwykle pełne ręce roboty od środka lata do początku zimy. W tym okresie swoją aktywnością co chwilę popisuje się jakiś duży i ciekawy rój meteorów. Największy okres posuchy występuje za to w pierwszych miesiącach każdego roku. Od 5 stycznia, kiedy kończą się Kwadrantydy mamy ponad trzy miesiące bez żadnego ciekawego roju.

Połowa kwietnia przynosi jednak odmianę, bo wtedy na niebie pojawia się aktywny rój Lirydów, który został utworzony przez kometę C/1861 G1 (Thatcher).

Maksimum aktywności występuje zazwyczaj w okolicach nocy z 21 na 22 kwietnia, z tym że w bardzo zmiennych z roku na rok momentach. Obecnie wydaje nam się, iż największe szanse dojrzenia dużej liczby meteorów mamy w okresie od godziny 5 rano do 16 dnia 22 kwietnia.

Nie są to zbyt dobre wiadomości dla obserwatorów w Polsce, bo przecież w tym czasie jest jasno i obserwacje meteorów nie są możliwe. Z drugiej jednak strony, Lirydy często pokazują dużą liczbę maksimów, często szerokich trwających nawet kilkadziesiąt godzin. Noc z 21 na 22 kwietnia, a nawet z 22 na 23 kwietnia, powinna być więc pod czujną obserwacją wszystkich osób zainteresowanych obejrzeniem nawet 20 meteorów na godzinę.

Do obserwacji zachęca korzystny układ faz Księżyca z nowiem wypadającym 25 kwietnia, a więc pod sam koniec okresu aktywności roju. W samym maksimum Srebrny Glob nie powinien więc przeszkadzać w obserwacjach.

Radiant Lirydów, czyli miejsce z którego zdają się wylatywać jego meteory, leży na pograniczu gwiazdozbiorów Lutni i Herkulesa. Wysoko nad horyzontem jest więc dopiero w drugiej połowie nocy i wtedy najlepiej obserwować Lirydy.

Ostatnie meteory z tego roju zobaczymy w okolicach 25/26 kwietnia. AOL

PAP - Nauka w Polsce

bsz