Jest to duży krok w kierunku rozwinięcia niskokosztowej metody badania tych zwierząt w odległych i niedostępnych miejscach, która może pomóc monitorować populacje.

Każdy gatunek był obserwowany w charakterystycznym dla siebie rejonie: walenie południowe u wybrzeży Argentyny, humbaki na Hawajach, płetwale zwyczajne w Pelagos Sanctuary na Morzu Śródziemnym, a pływacze szare u wybrzeży Meksyku. Dzięki temu udało się zidentyfikować 10 niedostępnych populacji waleni.

„To najdokładniejsze zdjęcia wielorybów wykonane do tej pory przez satelity. To ekscytujące, że poprawiona rozdzielczość (obecnie do 30 cm) wykazuje charakterystyczne cechy, jak płetwy grzbietowe i ogonowe, które można na zdjęciach zobaczyć po raz pierwszy” - powiedziała główna autorka badania Hannah Cubaynes, ekolog wielorybów z British Antarctic Survey (BAS) i University of Cambridge.

Badanie dowiodło, że niektóre gatunki łatwiej zidentyfikować przez satelitę. Płetwale zwyczajne i pływacze szare są najłatwiejsze do zidentyfikowania ze względu na kolor ciała, który kontrastuje z otaczającą je wodą. Z kolei walenie południowe i humbaki trudniej wykryć, bo łatwiej kamuflują się w otoczeniu. Co więcej, znane ze swoich akrobacji humbaki rozpryskują wokół siebie tyle wody, że ciężko nawet określić kształt ich ciała.

Naukowcy posłużyli się siedmioma ogromnymi zdjęciami z satelity DigitalGlobe WorldView-3, które obejmowały ponad 5 tys. km kw.

„Nowa technologia pomoże nam w zdalnym wyszukiwaniu wielorybów. Krytycznie zagrożonym populacjom waleni, jak walenie południowe, może się to naprawdę przysłużyć” - powiedziała autorka publikacji dr Jennifer Jackson z BAS. (PAP)

mrt/ agt/