Makoto Kobayashi i Toshihide Maskawa wykazali w latach 70., że tak zwany Model Standardowy, który opisuje zachowanie najmniejszych cząstek materii, trzeba rozszerzyć, wprowadzając trzecią rodzinę kwarków. Istnienie tych kwarków udowodniono dopiero w ostatnich latach - dzięki niezależnym eksperymentom przeprowadzonym w detektorach BaBar (Stanford, USA) oraz Belle (Tsukuba, Japonia).

Makoto Kobayashi urodził się 7 kwietnia 1944 roku. Stopień doktora uzyskał w roku 1972, na uniwersytecie w Nagoyi. Później pracował na uniwersytecie w Kioto, w roku 1979 został profesorem, a w roku 1997 - kierownikiem wydziału Laboratorium Wysokich Energii KEK w Tsukubie. Od roku 2003 kierował Instytutem Badań nad Cząsteczkami; od 2006 roku jest profesorem emerytowanym.

Toshihide Maskawa (ur. 7 lutego 1940 r.) ukończył w 1962 roku uniwersytet w Nagoyi, a doktorat uzyskał w 1967 roku. Obecnie jest profesorem Instytutu Fizyki Teoretycznej Yukawa przy uniwersytecie w Kioto.

Najbardziej znaną pracą Kobayashiego i Maskawy jest opublikowany w roku 1973 artykuł dotyczący spontanicznego złamania symetrii CP i trzeciej rodziny kwarków. To trzeci z najczęściej cytowanych artykułów na temat fizyki wysokich energii wszechczasów.

Obaj naukowcy są laureatami wielu nagród - między innymi Sakurai Prize i Japan Academy prize (1985 r.), a ostatnio European Physical Society (EPS) High Energy and Particle Physics Prize (2007 r.). PMW

PAP -  Nauka w Polsce

tot/bsz