Gady Umoonasaurus i Opallionectes należały do grupy drapieżnych plezjozaurów - opowiada jeden z badających ich szczątki paleontologów z University of Adelaide, Benjamin Kear. Jego współpracownicy analizowali 30 skamieniałości w rejonie miejscowości Coober Pedy w stanie South Australia.

Badacz ten stwierdził, że obdarzone długą szyją morskie gady żyły w płytkich wodach morza, jakie znajdowały się wewnątrz lądu, istniejącego niegdyś w środkowej części Australii. Zamarzające, polarne wody pokrywały dużą część Australii jeszcze 115 mln lat temu, gdy kontynent ten leżał o wiele bliżej Antarktyki niż obecnie.

Umoonasaurus miał około 2,4 m długości. Jego czaszkę zdobiły trzy twory na kształt grzebieni lub rogów. Według opisu Keara, gad ten mógł nieco przypominać fokę. Miał "płaskie ciało z czterema płetwami, długie plecy, małą głowę i krótki ogon".

Przy sześciu metrach długości Opallionectes był od niego o wiele większy. Jego szczękę wypełniał szereg zębów w kształcie igieł, przydatnych do chwytania drobnych ryb i mątw.

Kear zaznacza, że większość znalezionych skamieniałości to pozostałości osobników młodych. Naukowcy podejrzewają, że znaleźli miejsce sezonowego lęgu prastarych gadów. ZAN

PAP - Nauka w Polsce
reo