Jak powiedział kustosz muzeum Stanisław Krupa, ekspozycjaá jest poświęcona górnictwu miedzi, marmurom chęcińskim oraz kruszywom skalnym, do dziś wydobywanym w województwie świętokrzyskim. Eksponaty pochodzą od prywatnych kolekcjonerów i przedsiębiorstw górniczych.

Przed wejściem do muzeum urządzono lapidarium z wapieniami i piaskowcami. Można tam także oglądać maszyny używane dawniej w górnictwie powierzchniowym.

Na wystawach w budynku muzeum pokazano przedmioty, zrobione z wydobywanej przed wiekami miedzi, m. in. monety i biżuterię. Zaprezentowano także dawne narzędzia górnicze i fototapetę przedstawiającą jeden z najstarszych chodników na Miedziance, w którym pracowano do początków XIX wieku.

Muzeum powstało w budynku, w którym mieściła się szkoła górnicza i administracja urzędu górniczego. Jeszcze po II wojnie światowej analizowano możliwość eksploatacji tutejszych złóż do celów gospodarczych.

Muzeum powstałe dzięki dotacjom gminnym i sponsorów, jest otwarte codziennie oprócz niedziel - wtedy będzie udostępniane grupom zorganizowanym, po wcześniejszej rezerwacji.

Góra Miedzianka jest od 1958 roku rezerwatem przyrody. Masyw - zbudowany z wapieni i dolomitów - pokrywają rzadkie gatunki roślin. Występują tu powierzchniowe i podziemne zjawiska krasowe. Szczyt kryje w sobie około cztery kilometry górniczych korytarzy i dziesięć jaskiń. Znajduje się na trasie szlaku turystycznego z Wiernej Rzeki do Chęcin i szlaku geologicznego.

Region świętokrzyski posiada bogate tradycje eksploatacji skał. Uznawany jest za kolebkę polskiego górnictwa kruszcowego i skalnego. Od tysiącleci w miejscowych kopalniach i kamieniołomach wydobywano i obrabiano lokalne minerały, m. in.ákrzemień pasiasty, hematyt, gips, wapienie, piaskowce, miedź.

Do dzisiaj funkcjonują tu kopalnie powierzchniowe, wydobywające kruszywa wykorzystywane m.in. w budownictwie i w drogownictwie. BAN

PAP - Nauka w Polsce

bsz