"Śladami bohaterów +Lalki+" przechadzamy się po Krakowskim Przedmieściu, gdzie mieszkali Wokulski i Rzecki, po Starym Mieście, dzielnicy dzieciństwa Pana Ignacego" - mówi współscenarzystka Małgorzata Górzyńska. Na zdjęciach, szkicach i obrazach z epoki oglądamy też m.in. Pola Mokotowskie (ówczesne miejsce wyścigów konnych), warszawskie kościoły i kamienice i wreszcie Powiśle - wówczas dzielnicę biedy i brzydoty.
 
Ważnym elementem wystawy są lalki i zabawki mechaniczne, przywołujące skojarzenie z tytułem powieści. Twórcy wystawy odtworzyli miejsca spotkań bohaterów powieści - sklepy, salony i pokoje. Nie brak manekinów ze strojami z epoki, m.in. ówczesnych arystokratek, studentów, żydowskich handlarzy.

"Warszawa końca XIX wieku była miastem sprzeczności. Z nowoczesnymi kamienicami i willami Śródmieścia kontrastowały rudery biedoty zamieszkującej dzielnicę żydowską i robotnicze Powiśle, Wolę i Pragę" - zaznacza dr Andrzej Sołtan, konsultant historyczny wystawy.

Jak mówi Sołtan, autor "Lalki" świadomie zatarł ślady rosyjskiego panowania w ówczesnej Warszawie.

"W +Lalce+ nie znajdziemy znaków obcej władzy: dwujęzycznych polskich i rosyjskich napisów na szyldach, złotych kopuł zamienionych na cerkwie kościołów, rosyjskich stójkowych i żandarmów" - zaznaczył dr Sołtan. Jak wyjaśnia, Prus - jak wielu innych współczesnych mu pisarzy - po prostu nie chciał zaakceptować obecności zaborców w mieście.        

"Lalka" Prusa, drukowana najpierw w odcinkach w latach 1887-1890 w "Kurierze Codziennym", ukazała się po raz pierwszy w wydaniu książkowym w 1890 r. Na podstawie powieści można odtworzyć wiele miejsc Warszawy końca XIX wieku.
 
PAP - Nauka w Polsce
reo