Tego zdania byli językoznawcy zgromadzeni na październikowym
VI Forum Kultury Słowa w Katowicach. Jego głównym organizatorem 
była Rada Języka Polskiego przy Polskiej Akademii Nauk.

 Niedawne stanowisko Rady, która wyraziła zaniepokojenie z powodu
budzących wątpliwości teologiczne i językowe przekładów
biblijnych, wywołało dyskusję w mediach na temat roli i znaczenia
takich adaptacji. Zdaniem Rady, niektóre próby trawestacji tekstów
biblijnych na gwary i slang powodują trywializację treści Biblii i
bezrefleksyjne mieszanie sacrum i profanum.

 Prof. Edward Polański z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach,
redaktor naukowy "Wielkiego Słownika Ortograficznego PAN"
przypomniał, że nie tak dawno przełomem w liturgii było
wprowadzenie języków narodowych w miejsce łaciny, co również
budziło wielkie emocje.

 "Rola gwar jest ogromna. To nie jest skansen - język się wzbogaca przez każdą gwarę. Nie można negować jej znaczenia i roli, trzeba się jednak do niej odnosić w odpowiednim momencie i miejscu. Na przykład. w szkole na lekcjach dzieci mówią językiem ogólnym, ale już na podwórku - jak najbardziej gwarą. Najlepiej być dwujęzycznym" - mówi.

 "Ja się nie buntuję przeciwko takim tłumaczeniom jako
językoznawca i miłośnik polszczyzny, buntuję się natomiast jako
człowiek wierzący. To mnie razi, choć być może jednak ta droga ta
zbliża do religii" - ocenia prof. Walery Pisarek. 

 Jego zdaniem, jest mało prawdopodobne, by używane w Polsce gwary
mogły rozwinąć się w prawdziwy język, który by zaspokajał
wszystkie potrzeby - czyli był nie tylko językiem, w którym się
mówi w domu, ale również tym, w którym są formułowane prawa czy
pisane książki naukowe.

 "Gdyby nie gwary, mielibyśmy bardzo smutną polszczyznę. W każdej rodzinie są przecież słowa, których gdzie indziej się nie używa. To przyjemność tej rodziny i jej bogactwo. Gdyby tego nie było, to i życie każdej rodziny byłoby uboższe, i życie w całym kraju. " - dodaje prof. Pisarek. LUN

PAP - Nauka w Polsce

reo