Badacze z Łukasiewicz – Poznańskiego Instytutu Technologicznego uczestniczyli w opracowaniu nowych implantów do korygowania klatki piersiowej. Obecnie je testują . Dzięki temu rozwiązaniu osoby z deformacjami klatki piersiowej mogą liczyć na szybszą korekcję i na bardziej komfortowe życie.
Łukasiewicz-PIT poinformował w czwartek, że jest szansa, że w przyszłym roku nowe implanty pojawią się w salach operacyjnych.
Implant do korygowania klatki piersiowej to podłużna, lekko wygięta płytka ze stali. Jej długość jest uzależniona od rozpiętości żeber pacjenta, jest zakończona mocowaniami, które przykręca się do żeber.
Mają być one stosowane m.in. do korygowania lejkowatej klatki piersiowej. Charakteryzuje się ona zapadnięciem dolnej części mostka.
"W większości przypadków jest problemem estetycznym, czasem jednak potrafi uciskać na serce i płuca. W konsekwencji chory ma mniejszą pojemność płuc, gorzej toleruje wysiłek, może mieć problemy z oddychaniem lub zaburzoną pracę zastawek serca" – podał Łukasiewicz-PIT.
Implanty posłużą też pacjentom z tzw. klatką piersiową kurzą, polegającą na tym, że mostek i przylegające do niego żebra wysuwają się do przodu, przypominając trochę klatkę piersiową ptaków. Ponieważ powoduje ona zmniejszenie ruchliwości żeber, osoba z kurzą klatką piersiową może mieć problemy z oddychaniem.
Operacja chirurgiczna jest najskuteczniejszą metodą leczenia tych wad.
"W przypadku wady lejkowatej polega ona na tym, że lekarze wprowadzają pod żebra stalowy implant, obracają go o 180 stopni, tak by ustawił w odpowiedniej pozycji mostek i żebra, i mocują jego końcówki do żeber. Po dwóch latach implant się usuwa" – podał instytut.
Do tej pory implanty były przyczepiane za pomocą drutu, co było mało komfortowe i bolesne dla pacjentów. W nowym implancie wyeliminowano drut, zastępując go łapkami ze stali nierdzewnej.
"Żebra się nie nawierca. Nowy implant będzie się trzymał stabilnie, dzięki czemu nie uszkodzi żeber, tkanek czy narządów. Noszenie go będzie stabilniejsze, bardziej wygodne i przede wszystkim mniej bolesne" – podał Łukasiewicz-PIT.
W poznańskim instytucie do końca roku potrwają testy nowego rozwiązania. Badacze skonstruowali stanowisko, w którym na implant przyczepiony do wydrukowanych na drukarce 3D żeber naciska się z siłą taką, z jaką pracują ludzkie żebra podczas oddychania.
"Sprawdzamy, jak się zachowuje ten materiał: czy nie pęka, czy nie robi się chropowaty, czy się nie wysuwa z żeber, czy śrubki wciąż mocno trzymają. W ciągu miesiąca poddajemy implant 16 mln nacisków, co odpowiada liczbie wdechów i wydechów, jaką człowiek robi przez dwa lata. Po testach zmęczeniowych analizujemy jeszcze każdy implant pod mikroskopem, by wychwycić niewidoczne gołym okiem zmiany" – powiedziała dr inż. Joanna Sulej-Chojnacka z Łukasiewicz – PIT.
Implant został opracowany przez firmę BHH Mikromed, Akademię Górniczo-Hutniczą i Łukasiewicz – Poznański Instytut Technologiczny przy współpracy z chirurgami Kliniki Chirurgii Wad Rozwojowych Dzieci i Traumatologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Zabrzu. (PAP)
Nauka w Polsce
rpo/ zan/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
