Praca zamieszczona na łamach pisma "Proceedings of the National Academy of Sciences" dostarcza najsilniejszych, jak dotąd, dowodów na to, że orientacja seksualna jest cechą uwarunkowaną biologicznie.

Już wcześniejsze doświadczenia dowiodły istnienia różnic w strukturze oraz aktywności mózgu u osób hetero- i homoseksualnych tej samej płci. Ale większość z nich polegała na badaniu reakcji mózgu na bodźce seksualne (np. reakcja na atrakcyjne twarze), co może być wyuczone.

Ivanka Savic razem z kolegą Perem Lindstroemem z Karolinska Institutet w Sztokholmie zdecydowali się zbadać te cechy mózgu, które w momencie przyjścia dziecka na świat są już raczej ustalone. "Celem tych badań było wykazanie różnic, które nie mogły powstać dzięki uczeniu się i innym procesom umysłowym" - wyjaśnia Savic.

Najpierw wykorzystano technikę rezonansu magnetycznego do zbadania ogólnej objętości i kształtu mózgu u 50 osób heteroseksualnych (25 kobiet i 25 mężczyzn) oraz 40 osób o orientacji homoseksualnej (20 kobiet i 20 mężczyzn).

Badanie to wykazało, że heteroseksualni mężczyźni mają asymetryczne mózgi, z nieco większą prawą półkulą i że podobna asymetria charakteryzuje mózgi lesbijek. Z kolei, mózgi homoseksualnych mężczyzn były symetryczne, podobnie jak mózgi heteroseksualnych kobiet.

Następnie naukowcy wykorzystali pozytronową emisyjną tomografię komputerową (PET), aby zmierzyć przepływ krwi w jądrze migdałowatym mózgu, które odpowiada za reakcję na stres, uczucie strachu i agresję. Badanie to pozwoliło wychwycić różnice w sposobie połączenia jądra migdałowatego z innymi częściami mózgu, co może mieć wpływ na odmienność zachowań.

I tak, u gejów i kobiet heteroseksualnych jądro migdałowate współdziałało głównie z obszarami mózgu, które odpowiadają za silne stany lękowe, fobie oraz depresję.

Jak ocenia Savic, wyniki te pozostają w zgodzie z wcześniejszymi badaniami, które wskazują, że kobiety są trzykrotnie bardziej od mężczyzn narażone na zaburzenia nastroju, w tym na depresję. Również wśród homoseksualnych mężczyzn depresja występuje częściej. Ale zdaniem badaczki, trudno rozstrzygnąć, czy wynika to z biologii, doświadczania homofobii ze strony innych lub po prostu z poczucia odmienności.

Z kolei, u mężczyzn heteroseksualnych oraz u lesbijek, jądro migdałowate współpracowało głównie z korą czuciowo-ruchową oraz z prążkowiem, tj. obszarami, które odpowiadają za aktywną reakcję na stres, określaną jako "walcz lub uciekaj". Reakcja ta jest bardziej typowa dla mężczyzn.

Zdaniem autorów pracy, zaobserwowane różnice w budowie mózgu mogą być w niewielkim stopniu związane z czynnikami genetycznymi, gdyż jak wynika z wcześniejszych badań, geny mogą odgrywać rolę w rozwoju skłonności homoseksualnych u mężczyzn, ale wydają się nie mieć znaczenia w przypadku homoseksualizmu kobiet. Najprawdopodobniej, istotny wpływ mają tu nieprawidłowe poziomy hormonów płciowych działające na dziecko już w życiu płodowym, konkludują badacze. JJJ

PAP - Nauka w Polsce

bsz