Prof. dr inż. Kazimierz Szabelski przepracował na lubelskiej uczelni 45 lat. "Uczestniczył bardzo aktywnie we wszystkich ważniejszych przemianach uczelni, które nadały jej dzisiejszy kształt oraz znaczenie dla regionu i kraju" - czytamy w komunikacie.

„Zawsze na pierwszym miejscu stawiał Politechnikę Lubelską. Jego oddanie i zaangażowanie w sprawy uczelni były niezaprzeczalne” – powiedział cytowany w komunikacie rektor prof. Zbigniew Pater.

Prof. Szabelski zorganizował na uczelni Katedrę Mechaniki Stosowanej, był twórcą lubelskiej mechaniki. Utworzył specjalność dydaktyczną budowa śmigłowców. Z jego inicjatywy powstał chór akademicki. Był prekursorem kształcenia w uczelni w zakresie architektury oraz humanizacji studiów technicznych. Będąc prorektorem, wdrożył studia magisterskie na wszystkich wydziałach uczelni.

Jako rektor prof. Szabelski pozostawił po sobie cztery zrealizowanie inwestycje: budynek Wydziału Inżynierii Środowiska, łącznik pomiędzy budynkami wydziałów Zarządzania i Inżynierii Środowiska, rektorat uczelni oraz tzw. Spichlerz. W czasie jego kadencji opracowano i wdrożono nowy, zdecentralizowany system zarządzania finansami, wprowadzono kompleksową komputeryzację administracji uczelni oraz uruchomiono internet w domach studenckich. Rozwinięto również intensywną współpracę naukową z zagranicą oraz nadano pierwszy w historii uczelni tytuł doktora honoris causa.

W latach 1996-2002 prof. Szabelski sprawował funkcję rektora. W okresie tym Wydziały Mechaniczny oraz Elektrotechniki i Informatyki uzyskały prawa habilitacji, zaś Wydział Mechaniczny – prawa nadawania stopnia doktora w dyscyplinie mechanika.

W uznaniu wybitnych osiągnięć w 2012 r. został wyróżniony tytułem Honorowego Profesora Politechniki Lubelskiej oraz odznaczony medalem „Za zasługi dla rozwoju Politechniki Lubelskiej”.

Na emeryturę przeszedł w 2012 r.

"Profesor Kazimierz Szabelski, mimo że już był na emeryturze, nadal pozostawał żywo zainteresowany sprawami Politechniki Lubelskiej. Jak tylko było to możliwe, uczestniczył w najważniejszych uroczystościach akademickich. Lubił wtedy rozmawiać z pracownikami, pytając o bieżące sprawy i troszcząc się o kondycję uczelni" – wspomniał prof. Zbigniew Pater.

Prof. Szabelski (ur. w 1937 r.) ukończył studia na Wydziale Mechaniczno-Konstrukcyjnym Politechniki Warszawskiej, uzyskując tytuł zawodowy magistra-inżyniera mechaniki w specjalności maszyn cieplnych tłokowych. Na podstawie rozprawy dotyczącej nieliniowych drgań parametrycznych wałów korbowych maszyn tłokowych uzyskał w 1970 r. stopień naukowy doktora nauk technicznych. W kwietniu 1973 r. został powołany na stanowisko docenta, w roku 1984 uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1991 r. – stanowisko profesora zwyczajnego Politechniki Lubelskiej.

Pracę zawodową na stanowisku konstruktora rozpoczął w roku 1961 w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie. Tutaj przez 6 lat prowadził prace konstrukcyjne i badania doświadczalne silnika wysokoprężnego, a także badania wytrzymałości zmęczeniowej i drgań elementów oraz zespołów samochodów.

Od 1965 r. prowadził wykłady z mechaniki w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Lublinie, a od lutego 1967 r. podjął pracę w tej uczelni na etacie wykładowcy i był z nią związany przez 45 lat.

Działalność naukowa prof. Szabelskiego dotyczyła teorii drgań nieliniowych, wytrzymałości zmęczeniowej konstrukcji, mechaniki światłowodów oraz dynamiki śmigłowców, samochodów i silników. Był autorem bądź współautorem licznych prac naukowych, technicznych, dydaktycznych, a także szeregu opracowań powstałych na zamówienie zakładów przemysłowych. Został redaktorem i współautorem pierwszej w kraju monografii poświęconej mechanice światłowodów, zatytułowanej „Badanie własności mechanicznych światłowodów”, oraz podręcznika pt. „Wstęp do konstrukcji śmigłowców”.

Prof. Kazimierz Szabelski był współtwórcą Politechniki Lubelskiej. Przez osiem lat pełnił funkcję prorektora i pierwszego zastępcy rektora, a w latach 1996-2002 był rektorem uczelni.

Należał do wielu gremiów i towarzystw naukowych, był członkiem m.in. Prezydium Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Kolegium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polskiego Towarzystwa Wiropłatów, Sekcji Podstaw Konstrukcji Maszyn Komitetu Budowy Maszyn PAN i Sekcji Mechaniki Analitycznej Komitetu Mechaniki PAN. Należał do European Akademy of Science, Arts and Letters w Paryżu, American Helicopter Society oraz Akademii Inżynierskiej w Polsce.

Otrzymał liczne nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministra Przemysłu Maszynowego. Odznaczony Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej oraz Odznaką „Zasłużony dla Wynalazczości i Racjonalizacji”.(PAP)

bar/