węglik krzemu

Model kryształu węglika krzemu z dyslokacjami krawędziowymi wprowadzonymi w miejscach zaznaczonych na czerwono. Na dole wygląd pojedynczej płaszczyzny krystalograficznej. Na żółto wyróżniono miejsca, przez które ładunki elektryczne mogą „wyciekać” do sąsiednich warstw. (Źródło: IFJ PAN)

Teoria ujawnia naturę niedoskonałości kryształów (węglika krzemu)

Defekty w kryształach wpływają na strukturę całego materiału. Fizycy na przykładzie kryształu węglika krzemu pokazali, że nawet tak wymagające obliczeniowo defekty można z powodzeniem badać z dokładnością atomową za pomocą umiejętnie skonstruowanego modelu.

Epigenetyk: badanie superstulatki pokazuje, że starzenie można spowalniać
Wiceminister nauki: rosnące oczekiwania finansowe środowiska naukowego przekraczają nasz budżet
Psycholog: urojenia i psychoza w schizofrenii mają związek z błędami poznawczymi
Resort nauki ogłosił rok 2026 rokiem popularyzacji nauki
Warszawa/ Kryzysowa sytuacja finansowa CAMK PAN; MNiSW: nie mamy podstaw, by udzielić wsparcia

Marsjańskie sondy ESA zarejestrowały kometę 3I/ATLAS
Tajemniczy rozbłysk może oznaczać, że gwiazda wchłonęła czarną dziurę
Współpracujące modele SI zdały medyczne egzaminy
Im dłużej przed ekranem, tym gorzej w szkole
Świat osiągnął pierwszy klimatyczny punkt krytyczny

Toń morska w jurze i w kredzie. Arch. Macieja Pindakiewicza

Ryby zdetronizowały głowonogi i zdominowały oceany na przełomie kredy i jury

Morza w okresie jurajskim nie przypominały tych dzisiejszych, ponieważ wtedy dominowały głowonogi, których najbliżsi dzisiejsi krewniacy to kałamarnice i mątwy. Zmiana nastąpiła na przełomie jury i kredy, kiedy to ryby zaczęły przejmować oceany – wykazały badania paleontologów m.in. z PAN.