W przełomowym eksperymencie naukowcy z Johns Hopkins University wyhodowali ludzkie komórki macierzyste zdolne do naprawy zniszczonych mięśni. Otrzymali je z komórek skóry człowieka przeprogramowanych genetycznie do postaci indukowanych pluripotencjalnych komórek macierzystych (IPS).

Z pomocą różnych czynników biochemicznych IPS można zamieniać w różnego typu dojrzałe komórki organizmu. Trudniejsze jednak jest takie ich zaprogramowanie, aby stały się komórkami macierzystymi właściwymi dla wybranego narządu czy tkanki.

Badacze z pomocą specjalnie skomponowanej mieszaniny substancji odżywczych i sygnalizacyjnych zamienili otrzymane ze skóry komórki IPS w komórki macierzyste ludzkich mięśni.

Po wszczepieniu komórek myszom, przemieściły się one do lokalizacji, w których naturalnie występują tego typu komórki macierzyste i utrzymywały się tam przez ponad cztery miesiące.

Później na dwa sposoby naukowcy sprawdzili, czy komórki te mogą naprawiać zniszczone mięśnie.

W pierwszym doświadczeniu mięśnie myszy zostały uszkodzone toksyczną substancją i promieniowaniem, co gwarantowało, że nie było w nich naturalnych komórek macierzystych.

Wszczepione w miejscu uszkodzeń, sztucznie wyhodowane komórki macierzyste utworzyły konstrukcję typową dla naprawy mięśnia, a w końcu utworzyły włókna właściwe dla zdrowej tkanki.

W drugiej serii doświadczeń naukowcy wszczepili komórki myszom zmienionym genetycznie tak, aby rozwijała się u nich dystrofia mięśniowa typu Duchenne’a.

Także i tym razem komórki przemieściły się do właściwego punktu, a po kilku miesiącach poddane leczeniu osobniki biegały dwa razy szybciej, niż nieleczone.

To duży krok w kierunku opracowania metod pomocy ludziom.

„Na bazie komórek macierzystych mięśni można potencjalnie rozwinąć terapie różnych zaburzeń mięśni” - mówi prof. Gabsang Lee, autor pracy opublikowanej na łamach magazynu „Cell Stem Cell”.

Jego zespół planuje już badania nad wykorzystaniem komórek w leczeniu myszy z innymi schorzeniami mięśni. Naukowcy liczą na wyniki, które będzie można zastosować np. w terapiach urazów, medycynie sportowej i utracie mięśni związanej z wiekiem.(PAP)

Autor: Marek Matacz

mat/ agt/